Opus135 schreef op 30 januari 2017 12:19:
Boeiende meningen en discussies hier.
Als het gaat om de erfbelasting: theoretisch zeer goed te verdedigen. De verkrijger verkrijgt waarde/geld zonder inspanning en wordt zo verrijkt. Bovendien, de een verkrijgt wel, de ander verkrijgt niet: toeval. Voor ervende kinderen is het tarief vrij bescheiden: 10% of bij omvangrijke verervingen 20% boven een bepaalde grens. Gevoelsmatig/emotioneel ligt hier wel een probleem: zelfs de dood wordt fiscaal "afgestraft" evenals waarden als spaarzaamheid/rentmeesterschap.
Inmiddels is de belastingvrije schenking van een euroton per persoon weer terug, mits ter financiering van de eigen woning. Eigenlijk is dit een soort voorloper van afschaffing van de erfbelasting. Alleen: velen (de meesten?) zullen dit niet (voldoende) kunnen benutten wegens gebrek aan cash. Wie dit wel kan heeft het probleem dat de cash bij leven verdwijnt, wat onhandig kan zijn bij een lang leven na de schenking. Wat dan wel kan, is wachten op "zicht op overlijden" en dan pas schenken. Voorheen werd dit tot een half jaar voor overlijden fiscaal genegeerd, maar nu is dit voor de jubelschenking geen probleem. Maar ja, wie heeft de gelegenheid en wie heeft er (dan nog) zin in? Dit is de burger aanzetten tot taxplanning in moeilijke omstandigheden. Als het zo moet, dan zou ik liever kiezen voor afschaffing van zowel schenk- als erfbelasting. Die hebben hun nut gehad in het verleden. Belastingderving natuurlijk opvangen elders in het hele belasting- en premiestelsel. (De afschaffing wordt wel sneu voor wie erft van iemand die (net) "te vroeg" (voor die afschaffing) komt te overlijden.)