josti5 schreef op 14 april 2021 18:01:
[...]
Mijn lessen:
*Nou ja, dat pensioen moet nu eenmaal, en, in loondienst, betaalt de baas meestal flink mee
*Houd ten minste voor een half jaar cash aan, voor 'rampen', zoals bij voorbeeld werkloos worden (gelukkig nooit meegemaakt)
*Koophuis
*Niets uitbesteden en aan de 'professionals' overlaten, want 'ze' kleden je uit, al is het vaak maar met procentjes, maar dan ieder jaar wéér. Zélf beleggen!
*Geniet van de cash: geeft vrijheid !
*Geniet van het vermogen, en pot het zo weinig mogelijk op!
*Kijk goed naar (gewenste) uitgaven, als het vermogen eenmaal is opgebouwd.
Voorbeeldje: mijn vrouw en ik hebben allebei hard én succesvol gewerkt, en toen het jongste kind de deur uit ging, vloog de bankrekening omhoog.
Wij waren beiden 52, hadden spaarcentjes, keken elkaar aan en vroegen aan elkaar: 'wat willen wij nog'?
En hebben vervolgens de baas vaarwel gezegd, en 90% van ons vermogen opgemaakt.
Nooit één dag spijt gehad!
Cruise met de kinderen, reizen met de kinderen, beetje hulp bij de hypotheek van de kinderen, een gift: alles met de 'warme hand' in plaats van met de 'koude hand': nu meegenieten met de blijheid van de (klein)kids :-)
Zo, maar weer eens een persoonlijke ontboezeming, ondanks wat Peter al schreef, want er wordt hier volop verdraaid en belachelijk gemaakt.
Maar dat interesseert mij geen bal, Josti-vijanden!!!
Want : ik heb MIJN leven geleefd, en leef het nog stééds, ondanks jullie jaloerse reacties :-)
Ik blijf pal staan voor de vrije meningsuiting, ook al staat deze onder enorme 'correcte' druk!