Ergens bekruipt mij het gevoel dat de beurzen zich in het luchtledige bevinden.
Er heerst een serene rust, de trend is nog steeds positief, het dividend-gala nadert, je zou dus de conclusie kunnen trekken dat de rek er nog niet uit is.
Man, man, man, wat zijn de lamme burgers zich allemaal rotgeschrokken van de energierekening.
Mijn vertrouwen in ons rariteitenkabinet is echter niet verder teruggelopen, dit stond al tijden op het niveau van 0.0
Ik snap het niet, eind vorig jaar kreeg ik van Nuon al een brief met het nieuwe maandbedrag, ja, gewoon dik 25 Euro meer per maand.
Ze hadden het netjes voorgerekend op basis van mijn historisch verbruik de afgelopen jaren.
Voor mij was het dus al overduidelijk dat de regering ons structureel bedonderd met voorbedachte rade.
Reken je bij voorbaat nooit rijk, het is gewoon een feit, op de beurs gaan winst en verlies hand in hand en het kan onverwacht heel snel gaan.
Mini tuurt naar de folder van de nieuwe BMW.
Tja, als particulier zou ik zeggen, koop er gewoon ééntje van een paar jaar oud waar de kop al af is in Duitsland, je bent dan spekkoper.
Duitsers zijn goed voor hun auto, deze wordt gekoesterd en vaak beter onderhouden en bereden dan hun eigen vrouw.
En zo is het ook met de daghandel, dagelijks een paar centen sprokkelen, totdat de klap naar boven of naar beneden komt.
Het is gewoon een feit, in 1 klap zijn al je winsten verdampt en je dromen uitééngespat.
Mittal doet nog steeds niet wat ik verwacht het, gewoon het gas er volop.
Wat is nu wijsheid, ik heb vorig jaar op geschreven puts ook nog de nodige extra aandelen door de strot geduwd gekregen.
Ik zit er op dit moment dus te diep in.
Misschien binnenkort op een deel hiervan toch maar wat verre calls schrijven, gewoon wat spreiden van het risico.
Maar ja, aan de andere kant kan Mittal binnenkort ook als een speer uit de langverwachte startblokken gaan en dan loop je weer de nodige winst mis.