Uit de VOLKSKRANT :
Max Pam: Hoe gaat het met de partij van Alexander Betuttelmans?
Max Pam Beweringen & Bewijzen
Door: Max Pam 7 maart 2018, 18:00
Voor iemand zoals ik, die - om met wijlen Martin van Amerongen te spreken - staat 'op de uiterste rechtervleugel van de uiterste linkervleugel van de sociaaldemocratie' zijn verkiezingen steeds meer verworden tot een aftreksom.
Op welke partij ik ga stemmen, weet ik pas als ik alle andere partijen heb verworpen. De laatste keer bleef D66 over en laten wij daarom nagaan wat die partij intussen heeft gepresteerd.
D66-leider Alexander Pechtold tijdens het voorjaars en verkiezingscongres van D66
D66-leider Alexander Pechtold tijdens het voorjaars en verkiezingscongres van D66 © Jasper Juinen
Allereerst partijleider Alexander Pechtold. Het gezeur met dat cadeau gekregen maar onzichtbaar gehouden appartementje, maakte op mij een lullige indruk. Verder is er gedoe in zijn privéleven.
U weet dat niet, want uit puritanisme bericht deze krant er niet over, maar volgens andere media is Pechtold na zijn scheiding een verhouding begonnen met een jongere partijgenote uit Meppel, die ook een heleboel kinderen heeft, zodat de D66-leider bij verschillende gezinnen de bal hoog moet zien te houden en er daarbij ook nog voor moet zorgen dat hij op weg naar 'zijn liefdesnest' de fotografen van de Privé op het verkeerde been zet. Uiteraard moet iedereen doen waar hij zin in heeft, maar mij komt het voor dat Pechtold niet helemaal met zijn hoofd is bij zijn partij en bij het landsbelang.
Dan de inhoud. Een van de aantrekkelijke speerpunten van D66 is het onderwijs. De partij wilde eindelijk iets doen aan artikel 23 van de Grondwet (de vrijheid van onderwijs), maar door de coalitie met de christelijke partijen zullen wij daar niets meer van horen.
Volgens andere media is Pechtold na zijn scheiding een verhouding begonnen met een jongere partijgenote uit Meppel
Verder krijgen leerkrachten slechts een fooi op hun salaris, waar in deze tijden van economische voorspoed een gulle daad op zijn plaats was geweest voor deze maatschappelijk belangrijke beroepsgroep. En dan krijgen wij ook nog eens Arie Slob van de Christen Unie als minister voor het basisonderwijs. Arie, de man die niks van de evolutietheorie moet hebben, zit aan onze kinderen - bah!
En dan de afschaffing van het referendum. Minister Ollongren mag dan met een superieur lachje in de Tweede Kamer haar zin hebben gekregen, in feite was haar optreden een aanfluiting. Zelf ben ik ook geen groot voorstander van het referendum, maar als een partij het decennialang heeft verdedigd, dan kun je het niet na één keer afschaffen om geen andere reden dan dat de uitslag je niet zo is bevallen.
De rest is gewoon eromheen kletsen. Verder is Ollongrens ferme houding inzake nepnieuws gewoon betuttelende lariekoek en was de Dales-rede die ze onlangs uitsprak intellectueel ook beneden elk peil.
Martin Sommer liet in deze krant al zien dat D66 zonder het te beseffen op verschillende dossiers de partij van de bevoogding en de bedilzucht is geworden. Dat D66 in haar bestrijding van racisme en fascisme - dood aan het faksisme, kameraad! - nog het meest op de oude CPN is gaan lijken, zie je heel goed in de Amsterdamse gemeenteraad. Daar is D66 druk doende met het wezenloos uitschelden en uitsluiten, geheel vergetend dat op nummer 8 van haar eigen lijst iemand staat (Yassmine el Ksaihi) met een hoofddoek, die nog niet zo heel lang geleden homoseksualiteit als een zonde beschouwde, al krabbelde ze daar later over terug.
En dan speelde de partij ook nog een bedenkelijke rol toen er in de stad een poster dreigde te worden opgehangen waarop je ziet hoe een moslim en een jood elkaar kussen.
Als een partij het referendum decennialang heeft verdedigd, dan kun je het niet na één keer afschaffen om geen andere reden dan dat de uitslag je niet zo is bevallen
Inzake orgaandonatie en euthanasie is D66 onder leiding van Alexander Betuttelmans eveneens de partij van de bedilzucht geworden. Een dode is dood en heeft niets meer te zeggen en te willen. Daarom moet over het graf heen regeren zo veel mogelijk worden ingeperkt. Het dode lichaam is geen eigendom van de dode, maar van de nabestaanden.
Uiteindelijk beslissen zij, en niemand anders, of orgaandonatie is toegestaan. De overheid heeft daar verder niets mee te maken. Verstandige nabestaanden zullen de wens van de overledene zeker honoreren. Maar als zij geen ja willen, hebben zij daartoe het volste recht. Zo is het, hoe zuur dat ook zal zijn voor iemand die wacht op een orgaan. Overheid, rot op met je invulformulieren!
Hetzelfde geldt op een andere manier voor de euthanasiewet waarvoor Pia Dijkstra zich ook sterk heeft gemaakt. Zelden heb ik mijn standpunt beter verwoord gezien dan door Bert Keizer, die in deze krant werd aangeduid als 'levenseindekliniek-arts'.
Tegen Wilma de Rek zei hij: 'Dat zinloze bonken op de muur van de overheid om je levenseinde af te dwingen...doe het toch lekker zelf'. Ik hoop dat Bert nog leeft als ik dood wil.
Ooit zei Ruud Lubbers over een partij in nood: 'Ik ga dit keer eens op nummer drie van de lijst stemmen'. Met desastreuze gevolgen. Maar zelfs dat ga ik niet doen. Ik moet verder met mijn aftreksom.