Dat stenenverhaal? Ik help mijn kinderen/kleinkinderen om een huis te kopen door hen een hypotheek te verstrekken. De hypotheekrente die ik reken is flink hoger dan de marktconforme rente. Die hypotheekrente mogen ze gewoon bij hun jaarlijkse belastingaangifte aftrekken. Dat compenseren we dan weer met de belastingvrije schenkingen die men jaarlijks mag geven. Dat als aanvulling, omdat er al heel snel van sommigen sneren komen dat je dan zit te verdienen aan je kinderen of kleinkinderen. Het een vorm van geld heen en weer schuiven en maximaal belastingvoordeel hieruit te halen. Alles netjes via legale regels met hypotheekakte via notaris, inschrijving enz. Alleen komt de rente en aflossing niet bij de bank terecht maar ik zeg altijd in het familiekapitaal. En waar komt dat later weer terecht als ik er niet meer ben? Inderdaad bij mijn kinderen. Mijn eigen eerste huis heb ik in 10 jaar betaald en daarna nooit meer een hypotheek bij de bank opgenomen. Hoe dat is ontstaan is een ander verhaal. Maar mijn baas zei bij aankoop van mijn eerste huis: "Adriaan, zo snel mogelijk aflossen want je werkt voor mij en niet voor de bank". En dat belastingvoordeel die je krijgt lijkt leuk, maar van iedere gulden rente krijg je maar hooguit 40 cent terug, dus het kost je 60 cent. Als je geen aftrek meer hebt krijg je die 40 centen niet terug, maar je houdt 60 cent in je zak.
Alle extra's, tantièmes etc. heb ik toen gebruik om inderdaad in 10 jaar afbetaald te zijn. Ach en toen heb ik eens een appartementje voor mijn ouders gekocht en zo is het stenenverhaal begonnen. Woont nu een kleindochter van mij in.
De laatste actie was om voor mijn dochter, die plotseling in scheiding kwam, onderdak te regelen en daar hebben wij een oplossing voor gevonden. Hield geld over door gedwongen verkoop eigen huis. Heeft geen baan. Moet het doen met laag alimentatiebedrag. Omdat er geld over bleef uit het huis kreeg ze geen bijstand, dat moet je eerst opmaken. Geen gratis advocaat, geen sociale huurwoning en nu komt het ook geen hypotheek omdat ze geen baan had en ze kon 50% van het nieuwe huis betalen uit de overwaarde van het huis in gedwongen verkoop. Wel kon ze gaan huren in de particuliere sector voor 1100 euro per maand. Op de manier zoals we het nu doen betaald ze netto ongeveer 230 euro per maand en die komt dus weer in het familiekapitaal. En ze woont nu met twee kleindochters in een mooi rijtjeshuis met 5 kamers.
En de aandelen. Ik zit nooit lang in een bepaald aandeel. Kortom ik beleg niet voor over 25 jaar. Dat haal ik ook niet meer. Ik probeer nu zoveel mogelijk binnen te harken met aan en verkopen. Beleggen op lange termijn geloof ik niet in. 20 jaar geleden stond de AEX op 706 en nu! Je zou dan maar lang zijn gaan zitten dan was rendement niet erg best geweest. Dus ben geen trouwe aandeelhouder maar een rommelaar. En dat gaat prima. Zo doe ik het al 40 jaar.