gerrit 69 schreef op 28 januari 2016 19:49:
[...]
Analyse Agressief Arcadis.
door Joris Polman
Aan de vrije val van ingenieurs- en adviesbureau Arcadis is ook vandaag geen einde gekomen. Dik 8% ging eraf. De koers eindigde op een historisch lage €13,75.
Beleggers lusten het aandeel niet meer. En geef ze eens ongelijk als experts het bedrijf in een adem noemen met Imtech, het beursgenoteerde installatiebedrijf dat afgelopen zomer failliet ging.
Het is vooralsnog een overtrokken vergelijking, want het is onwaarschijnlijk dat Arcadis een zelfde lot is beschoren als Imtech; daarover zijn de meeste marktvorsers het wel eens.
Maar enkele parallellen zijn wel degelijk onmiskenbaar. Riskante overnames, verdenkingen van fraude, boekhoudkundig gegoochel. „Het is de BV Nederland onwaardig”, oordeelde een aandeelhouder dinsdag, zij het op basis van anonimiteit.
Maar er is dan ook iets fundamenteel veranderd bij het ingenieursbureau. Topman Neil McArthur Arcadis wil van Arcadis een wereldspeler maken. De kortste weg daarnaar toe is groei door overnames. En dat is- de voorbeelden zijn legio - riskant.
Bij die internationale ambities passen blijkbaar ook ’internationale beloningen’. Analist Teun Teeuwisse, die eerder met knap rekenwerk het geknoei bij Imtech blootlegde, heeft dat in een vertrouwelijk rapport dat in het bezit is van deze krant op een rijtje gezet. Als context schetst Teeuwisse een onderneming die inteert op voorzieningen voor moeilijke inbare facturen om de winst te kunnen oppompen. In enkele jaren tijd hevelde Arcadis zo circa €40 miljoen over.
Tegelijkertijd loopt het aantal onbetaalde rekeningen in aantal én tijdsduur op. Een teken, zegt Teeuwisse, dat Arcadis agressief factureert om versneld omzet te kunnen boeken.
En ondertussen lopen eveneens de beloningen voor de bestuurders sterk op. Financieel directeur Reinier Vree toucheerde in 2011 €735.000. In 2014 was dat €1.254.500. McArthur steeg van €1.216.000 in 2012 naar €1.718.800 in 2014.
Saillant is dat de voorwaarden voor de beloning steeds vager werden. Er wordt gegoocheld met doelstellingen op het gebied van ’free cash flow’ en de winst per aandeel, laat Teeuwisse zien. En in 2014 laat Arcadis de meeste targets voor het bestuur zelfs helemaal los door er niets meer over te melden. Dat is geen beletsel om de beloning spectaculair te laten stijgen.
Er kan maar een vaststelling zijn, zegt Teeuwisse: „De targets halen ze niet, maar ze krijgen doodleuk toch uitbetaald.” Een constatering die geen enkele aandeelhouder leuk vindt.
*************************
ps. Het is me toch gelukt om dit artikel te plaatsen.
Wat mij ook opvalt zijn opnieuw te hoge beloningen die men uiteindelijk niet waar kan maken.