The Third Way... schreef op 7 maart 2019 08:54:
Na er een nachtje over te hebben geslapen is mijn algemene gevoel dat de (procentueel) steeds langzamere groei te wijten is aan de vrees dat men het intern niet goed aankan.
Aanwijzingen daarvoor zijn legio:
- In 2018 gebeurde er veel te weinig in H1, wij hebben het daar eerder over gehad. Wat speelde er? In H2 werd er toen juist bovengemiddelde groei getoond;
- Tijdens de call werd verteld dat de organisatie steeds beter wordt in het identificeren van succesfactoren voor de selectie van nieuwe locaties. Verwacht want kritisch speerpunt van BFIT, en daarom a contrario geredeneerd ook een indicatie dat het beter moet;
- Het was in die optiek opvallend hoe the Moos zijn organisatie voor het laatste complimenteerde, gevalletje van 'positive reinforcement'?;
- Tijdens de call werd het duidelijk dat het groeitempo een belangrijk punt is. Waar de schuldgraad de limiterende variabele zou moeten zijn bij een goed draaiende organisatie, is de vork niet alleen een eufemistische zeer conservatieve 2 tot 2.5 debt / ebitda, maar is de guidance van 125 nieuwe clubs / jaar te laag om comfortabel boven de 2 te blijven;
- Doorgaande op de schuldgraad, the Moos gaf aan dat over een aantal jaren een overname een mogelijkheid wordt. Waarom wanneer hij zelf herhaaldelijk in het verleden aangaf dat dit een te dure optie is?
- Dit wordt geaccentueerd door de achterblijvende groei. The Moos gaf aan dat er in de Benelux en Frankrijk nog heel veel meer clubs bijkunnen, veel meer dan eerder gedacht. Dus een steeds grotere overvloed aan groeimogelijkheden. Maar waarom dan vertragen, nota bene in je thuislanden?
- Moos gelooft nog steeds in een landjepik aanpak; goed want consistent met de cluster approach. Daarom dus eerst in de thuislanden doorgroeien voordat Spanje (buiten Madrid!) een doel wordt. Dat wordt derhalve nog vele jaren wachten.
- Wanneer je dat echter publiekelijk verklaart in combinatie met de opmerking over een overname dan laat dat niets aan de verbeelding over. Concurrentie, hier is je uitnodiging: een kans om te bouwen samen met je exit. Derhalve een zwaktebod, ja zelfs een concessie.
Uit eerdere interviews met mede grootaandeelhouder 3i kwam naar voren dat door grote druk v/d laatste indertijd een belangrijke professionaliseringsslag werd doorgevoerd. Nu dat BFIT in de afgelopen jaren heel keurig het toen opgestelde draaiboek heeft doorlopen en op het hoger niveau is aangeland, is het nu tijd dat dit opnieuw grondig wordt gedaan.
Om in het fitness jargon te eindigen: don't get stuck in exercising but start training,
there needs to be progressive overload in order to improve yourself...