Deel 2 (vervolg)
Hoe is het zover kunnen komen? Daarvoor moeten we terugspoelen naar begin 2015. Naast bpost staan ook verdelers AMP en BD klaar om te kandideren voor het eerste meerjarencontract, dat zal lopen van 2016 tot 2020. Op 14 april zegt BD echter niet langer deel te nemen aan de race. Bpost legt op 15 mei haar bod neer. Amper drie dagen later, op 18 mei kondigt ook AMP aan dat ze géén bod indienen. Bpost blijft als enige over nog voor de race echt begonnen is. Op 12 november krijgt het postbedrijf het overheidscontract - ook wel ‘tender’ genoemd - officieel in de schoot geworpen.
Op 11 maart 2015 vertrekt er om 8.58 uur een ‘zeer vertrouwelijke’ e-mail van bpost-topman Dirk Tirez naar huisadvocaat Eubelius
Maar uit de interne audit komt een explosief document naar boven dat een heel andere blik op de zaak werpt. Op 11 maart 2015 vertrekt er om 8.58 uur een “zeer vertrouwelijke” e-mail van bpost-topman Dirk Tirez naar huisadvocaat Eubelius. Tirez vraagt daarin om “zeer dringend” een mogelijke overname van AMP door bpost te analyseren voor een maximumprijs van 96 miljoen euro. Want inderdaad, bpost heeft grote plannen om zijn rechtstreekse concurrent botweg over te nemen. Al dan niet per ongeluk, schrijft Tirez: “AMP, zou weliswaar geselecteerd, geen bod uitbrengen op de tender voor kranten en tijdschriften. Het is dus niet om deze reden dat wij hen zouden kopen.” Daarmee praat Tirez zijn mond voorbij: hij weet dus dan al dat AMP níét meestapt in de race, lang voordat AMP officieel eruit zal stappen. Voorkennis dus, zwart op wit, wat illegaal en strafbaar is. Uiteindelijk zal AMP in februari 2016 gekocht worden door bpost voor ongeveer 81 miljoen euro - volgens sommigen een vriendenprijs.
En waarom trok distributeur BD zich terug, vraagt u zich misschien af? Wel, het intern onderzoek concludeert dat BD een stap terugzette nadat krantenvolumes van bpost in Antwerpen en Brussel verschoven worden naar BD. Marktverdeling dus, wat een illegale praktijk is.