Ilva/AM, Puglio, Taranto, Rome en de vakbonden.
Op dit moment lijkt er een (kranten/publieke) oorlog gaande te zijn tussen boven genoemde partijen.
Oorzaak, de bonden lijken meer druk op de ketel te zetten bij de lokale en regionale overheden. Ze motiveren het via het in hun ogen onvoldoende invullen van het milieuplan. Deze groep, burgemeester/bonden en Gouverneur Puglia, proberen Rome te overtuigen van hun gelijk.
Rome, bij monde van de minister, daarin tegen hanteert het standpunt slikken of stikken. Zij vinden de voorgestelde maatregelen voldoende, bovendien vinden ze het ‘gezeur’ vanuit het zuiden. Puglia ligt ver weg in het zuiden, bovendien hebben ze in het noorden geen last van, toch!!!
De verwijten over en weer liegen er niet om, chantage wordt er geroepen en nog erger. De gouverneur van Puglia heeft via de rechtbank gevraagd om wederom stilleggen van ILVA. Am probeert zich staande te houden. Ze hebben een kerstboodschap naar de ILVA medewerkers gezonden met hun intenties.
Hoewel de strijd tussen regio en Rome gaat zit Am er tussen. Zij willen bestaande afspraken handhaven. Als de rechtbank/Puglia strengere eisen gaat stellen als afgesproken, wil AM (terecht!) herziening van voorwaarden.
Vooralsnog lijkt de situatie uitzichtloos, hoewel de premier zich er nu ook mee gaat bemoeien en het lijkt erop dat de rechtszitting van 9/10 januari toch niet doorgaat omdat overleg weer mogelijk blijkt.
Dat Am zich terug trekt en de andere JV partij zich wederom bij het proces betrekken lijkt m.i. niet mogelijk. Zij hebben ondertussen na de misser van ILVA de contacten in India/Sail aangehaald en daar verplichtingen aan gegaan.
Bovendien, de situatie in Taranto is zo complex met zoveel verschillende belang hebbende dat m.i. ieder blij zou moeten zijn met de huidige situatie en afspraken.
Har.