UIT HET FD 17 juni 2018:
'We blijven maar geven, maar Air France doet niets terug'
Luchtvaartmaatschappij Air France-KLM heeft dit jaar al veertien stakingsdagen achter de rug, en het einde van de werkonderbrekingen is niet in zicht. Franse vakbonden willen eind deze maand nog eens vier dagen het werk neerleggen.
De bonden zijn boos dat de interim-directie van de Franse-Nederlandse luchtvaartmaatschappij weigert om te onderhandelen zolang er geen nieuwe ceo is bij de fusiemaatschappij.
Intervention de Karine Monségu d'air france en soutien aux véolia de Wissous 91
De Franse stakingsbereidheid wekt in Nederland verwondering, om niet te zeggen ergernis. Toch kunnen de bonden niet anders, zegt Karine Monsegu, bestuurder van de linkse vakcentrale CGT, in een telefonisch interview. Maandag spreekt ze opnieuw met de interim-directie van Air France-KLM.
Donderdag stelde de directie dat het geen mandaat heeft voor nieuwe salarisonderhandelingen met de bonden. Er komt wel geld vrij voor betere faciliteiten voor het personeel. Is dat genoeg?
'Het is een grap. We hadden verwacht dat madame Couderc, de tijdelijke president-commissaris, zou komen met een salarisvoorstel. We waren bereid om te onderhandelen en niet vast te houden aan onze eis van 5,1% loonsverhoging. Dat gold voor alle vakbonden, voor de piloten, iedereen. Maar dit is onverantwoordelijk. Het bestuur ziet niet hoe ontvlambaar de situatie is.'
Waarom is de situatie zo precair?
'Werknemers hebben er genoeg van. We blijven het bedrijf maar meer geven, maar we zien er niets voor terug. Geen geld, geen vergoedingen, helemaal niets. De afgelopen zes jaar heeft het personeel geen loonsverhoging gehad. Het grondpersoneel heeft elf vakantiedagen moeten inleveren. Het cabinepersoneel heeft niet genoeg mankracht om alle problemen aan boord op te lossen. Sinds de crisis zijn er ongeveer 11.000 werknemers vertrokken, en we moeten alleen maar meer doen. En dan nog vindt het management het niet genoeg.'
CV
Karine Monsegu is afkomstig van het grondpersoneel van Air France. Ze is als 21 jaar actief bij CGT. Sinds 26 oktober is ze namens CGT vakbondsbestuurder bij Air France. De linkse CGT is met 860.000 leden de op één na grootste vakcentrale van Frankrijk. De CGT telt naar eigen zeggen zo'n 15% van de werknemers van Air France als lid.
Maar hoe kan Air France concurreren met Ryanair of Easyjet of Emirates als de kosten niet dalen?
'Dat is ook altijd het argument van het management. Ik ben sowieso tegen dit kapitalistische systeem. Bovendien moet er wel eerlijke concurrentie zijn. Het is niet eerlijk dat bedrijven als Emirates tientallen miljoenen krijgen van hun overheid. Ook tussen Air France en KLM is ongelijkheid. In Parijs betalen we heel veel geld aan de luchthaven. Dat probleem heeft KLM niet. Het moet wel eerlijk zijn.'
De stakingen kosten Air France honderden miljoenen. Dat maakt de problemen toch alleen maar erger? Een Facebook-pagina tegen nog meer stakingen is erg populair bij het personeel van Air France.
'Ik begrijp dat mensen zich zorgen maken. Maar wij zijn niet inflexibel, of onverantwoordelijk. We willen gewoon met iemand spreken met wie we een overeenkomst kunnen sluiten. We staken liever niet. We willen dat er iemand komt met wie we kunnen onderhandelen. Al is het de Kerstman. Wij zijn er klaar voor.'
Nederlandse vakbonden komen er wel uit met de directie van KLM.
'Ja maar in Nederland zouden ze zich niet in dezelfde situatie bevinden. De KLM-directie wacht niet eerst vijftien stakingen af voordat ze eindelijk bereid zijn tot onderhandelen. Soms lijkt het bijna alsof het management hier het gevecht nog meer opzoekt dan wij. Hoeveel dagen moeten we staken voordat ze open staan voor onderhandelingen?'
Air France-KLM heeft voor 15 juli een nieuwe ceo, zo belooft Couderc. Wat voor persoon wilt u aan de top?
'Iemand met kennis van luchtvaart, of in ieder geval de transportsector, die de internationale context kent. Iemand die naar ons luistert en met ons praat. Je kunt niet zonder je werknemers. Jean-Marc Janaillac, de vorige topman, is hier niet één keer geweest om met ons te praten. Niet eens een half uurtje.'