Vandaag weer een brakke opening, de sluipcorrectie dendert maar voort, diep trieste dagen, steunen worden soepel doorbroken en analisten halen de steunkousen uit de kast.
Maar het gaat toch fantastisch in Nederland, heb je Dhr. Rutte zondag zien glunderen op de tribune met zijn gele sjaal in het verkeerde vak.
Het is niet alleen een volksverrader, hij heeft zelfs lak aan zijn eigen geboortedorp, als hij ballen had was hij uitgedost in donkergroen en had plaatsgenomen tussen de hooligans van de F-side.
Er komt vandaag weer een hoop slecht nieuws samen, eigenlijk is het geen nieuws, de feiten kennen we al lang.
Koehandel en handjeklap in India, het subtiele marktgevoel, de deal is inmiddels zover beklonken dat deze gewoon door zal gaan, zo heb ik het in het verleden ook vaak ondervonden, niemand kan in principe meer terug en je hebt gewoon nog wat wisselgeld in je achterzak.
Italie, gratis geld, een begrotingstekort dat niet te bevatten is, lang leve de Eurofielen, hoe vaak hebben bepaalde figuren in het verleden nu al geprobeerd om van Europa een Verenigd Rijk te maken, sluit de daders maar voorgoed op nadat ze tijdje met pek en veren besmeurd zijn op de waag.
Bodemloze putten, holle vaten klinken het hardst, brandstad, bel 112, Magere Hein ging vanmorgen vroeg al langs de deuren, en vandaag komt de man met de hamer ook nog langs.
En toch overweeg ik om vanmiddag uit pure wanhoop in de koopgoot te gaan liggen om voorzichtig een paar puts te schrijven.
Geweldige tijden op de beurs in tijden van hoogconjunctuur, of niet dan, 2018 kan afgeschreven worden als een verloren jaar.