Bepalend voor een succesvolle uitgifteprijs, if any, is de winstverwachting per (nieuw) aandeel, dus inclusief nog te verschaffen duidelijkheid over cruciale kostenbesparingen en dergelijke.
Bij Hamon werden begin 2018 lang niet alle nieuwe aandelen verkocht, omdat een mooi ronde 0,50 euro iets teveel was. Ondanks een latere hoogste koers van 1,75 euro voor een (oud) aandeel. Ik heb toen elders vooraf al benoemd dat 0,50 beter 0,40 had kunnen zijn.
Anders gesteld: je gaat niet 2,50 euro betalen voor een (nieuw) aandeel Greenyard, wanneer de toekomstige winst zo'n prijs niet ondersteunt. Prijzen prikken is geen kwestie van 30% van de koers aftrekken, en dat dan afronden.
De kans dat de prijs een genoemde 3,00 of 2,50 wordt, lijkt mij overigens groter dan dat het hele eerdere verhaal zou kloppen. Beide, zonder enige analyse of onderbouwing, zijn niet onzinnig. De koersval of variabele taxatie (was: 4,00 euro) van de markt is indirect een onderbouwinkje. Wat uiteindelijk telt en richting een bodem zou moeten leiden, is wanneer de nieuwe aandelen koopwaardig worden. De nog heersende onduidelijkheid, om dat woord te gebruiken, over de WPA per nieuw aandeel. Is die 0,025 euro, dan is 2,50 euro een beetje duur. Is die WPA 0,20 euro, dan kan 2,50 een deftige prijs zijn. Koersen uit het verleden zijn niet bepalend voor kopers van nieuwe aandelen. Des te lager die nieuwe WPA, des te meer verwatering en des te lager de uitgifteprijs. De 4 heb ik hier vooraf al "aangevallen", maar 2,50 komt natuurlijk steeds dichter in de buurt, en ik zie weinig redenen voor een verrassend hoge uitgifteprijs.
Te hoog brengt een wenselijke hogere opbrengst in gevaar, zoals bij de reanimatie van Hamon in 2018, dus wat mij betreft (voor het voortbestaan Greenyard) liever 2,50 dan 4,00.
Een nieuwe WPA-taxatie maak uiteraard deel uit van de doorbereking van mijn 'afblijven, inlezen en doorrekenen' van de nog te verschaffen gegevens/duidelijkheid, waaronder prijs en netto-opbrengst. En kostenbesparingen, en verwachtingen, en prospectus, en ...