Vanochtend zagen we een pleidooi over waarom het interessant zou zijn om een verlieslatend verdienmodel met honderden miljoenen euri aan schulden toch over te nemen. Dat verhaal werd zelfs rijkelijk met duimpjes beloond. Onbegrijpelijk. Een korte reactie daarop :
1. Geen verlieslatend bedrijf overnemen ;
Boskalis is een gezond bedrijf dat winst maakt. En stap voor stap haar eigen Fugro-achtige tak inricht BINNEN het winstmakende concept. Dat is niet van de laatste paar maanden, maar van de laatste 5 jaren. Winstgevend met hun eigen Fugro-activiteiten. Dan ga je geen verlieslatend verdienmodel van een ander overnemen.
2. Geen honderden miljoenen aan schuld overnemen ;
In plaats van andermans schulden over te nemen en af te lossen, kun je met zoveel geld ook de keuze maken van investeren in het eigen bedrijf met die honderden miljoenen. Die investeringen brengt de winst omlaag en je betaalt minder belasting. Veel gezonder dan een gat van honderden miljoenen aan schuld over te nemen.
3. De beurskoers is veel te hoog voor een overname ;
Als de twee argumenten hierboven niet doordringen, is er wel een derde argument te maken : Als Boskalis, of zelfs HAL, interesse had, dan waren ze in december 2020 ingestapt toen de aandelen tijdens de emissie voor € 2,60 te krijgen waren. Of omgerekend na de Reverse Stock Split voor € 5,20 per aandeel. Dat is een hele dot lager dan vandaag. Maar HAL en Boskalis hadden geen interesse in die prijs van € 5,20. En daarom is er ook geen casus te maken voor een beurskoers die boven de € 8,- staat. En al helemaal niet voor een overnamepremie.
Zet het uit je hoofd. Boskalis en HAL zijn wishful thinking. Zodra je wakker wordt, is de droom voorbij. In ieder geval tot de beurskoers weer op , of onder , die € 5,20 staat.