willem1 schreef:
Corne begrijpt helaas niets van goud, maar daar is het dan ook een aandelenjongen voor ...
Uit mijn laatste Fundcoach column;
Omdat goud, in tegenstelling tot papieren geld, niet bij te drukken is, was inflatie ten tijde van de goudkoppeling een onbekend verschijnsel. Engeland had bijvoorbeeld tussen 1664 en 1914 toen de munt door goud was gedekt, 250 jaar lang geen noemenswaardige inflatie. Uit oude geschriften blijkt dat je voor één gram goud nu nog precies evenveel broden koopt als tweeduizend jaar geleden. Ter vergelijking: de ongedekte papieren dollar verloor, sinds de oprichting van de FED in 1913, meer dan 98 procent aan feitelijke waarde. En toch hebben de Nederlandse pensioenfondsen minstens 300 miljard in Amerikaanse waardepapieren belegd en minder dan één miljard in fysiek goud.
Hoe is dat in hemelsnaam mogelijk? Dat komt omdat pensioenfondsen jaarlijks 7% rendement moeten maken. En inderdaad, goud levert geen jaarlijks rendement, zoals dividend of rente. Maar dat heeft een goede reden. Rente en dividend is een vergoeding voor het risico dat je als belegger loopt. Obligaties kunnen waardeloos worden bij faillissement en als aandelenbezitter sta in zo’n geval helemaal achter in de rij. Kortom je hebt als aandelen of obligatiebezitter je geld ingeleverd en moet maar wachten wat je ooit terugkrijgt. Vraag dat maar een aan de Aegon’s van deze wereld die vol blijven houden dat ze voor tientallen miljarden aan hoogrenderende maar veilige (contradictio in terminus) gestructureerde obligaties bezitten. Toch kunnen ze die tijdens deze kredietcrisis opeens niet meer te slijten zijn of tegen een 30% lagere prijs. Geen rendement zonder risico zullen we maar zeggen.
De bezitter van goud kent deze risico’s niet. Zijn bezit is niemands schuld of verplichting. Daarom hoeft er ook geen jaarlijkse vergoeding te bestaan en is goud totaal niet interessant voor institutionele beleggers. Omdat zij met geld van anderen beleggen is de angst voor de grote crash niet aanwezig. De index is hun enige meetlat. Maar voor de particuliere belegger is dat anders. Voor hen is goud de verzekering van hun vermogen. Aaanwezig voor het geval er eens iets echt mis gaat in dit systeem. Zoals op dit moment. Grote delen van de kredietmarkten functioneren nier meer normaal. De waarde van de giga-berg aan waardepapieren en schuldbewijzen wordt opens gewantrouwd. Terecht, omdat die met behulp van malafide kredietbeoordelaars als zijnde veilig, aan beleggers zijn verkocht. Nu blijkt dat de keizer in veel gevallen geen kleren aan heeft, zien we de vlucht naar goud beginnen. Eerst voorzichtig met het doorbreken van de $700 grens en straks hard hollend als we de $1000 passeren. En voor wie denkt dat goud geen monetaire functie meer heeft het volgende; ‘Er zijn ongeveer driehonderd economen op de wereld die tegen goud zijn en het een barbaars overblijfsel uit vroeger tijden vinden – en misschien hebben ze gelijk. Helaas zijn er drie miljard wereldbewoners
die wel in goud geloven.’
Professor J. Fekete