Naar mijn idee komt het echte uitstapmoment pas als men (de staten van europa) zich kan permitteren om de rente te verhogen.
Even brilliant als het hier eerder geconstateerde van Wallstreetweb is de naief gedroomde oplossing van vandaag. Aslander wil stimuleren en weg met de 3% norm, want het laten verdubbelen van de staatsschuld heeft toch niks geholpen. Bovendien moeten we ook nog even snel een aardgasbateninvesteringsfonds aanleggen, zoals de Noren deden.
Nou, als Aslander het voor tzeggen krijgt hebben we zó een verdriedubbeling van de staatsschuld er overheen. Hij vergeet ook even dàt we al bakken geld gestimuleerd hebben in zijn alternatieve energiedroomwereld. Wat ìs er al niet gestimuleerd in woningen, zuinige autos, zonnepanelen en veel te dure windmolens, en wat staat ons nog te wachten. Ik snap echt niet hoe die man zijn rekeningen betaalt... met schulden.
Citaat van Wallstreetweb:
" Als u het mij vraagt …
… hoe we uit de crisis komen, dan heb ik wel een paar ideeën; maar of die stroken met het beleid van de machthebbende partijen ? Ten 1e zou ik onmiddellijk stoppen met élke maatregel en / of bezuiniging die het vertrouwen verder ondermijnd. Zo zou er door overheidsbeleid geen enkele werkloze meer mogen ontstaan, bleef ik de komende tijd met mijn fikken van de woningmarkt / hypotheken en begonnen met de oprichting van een SWF. Dit laatste, een Sovereign Wealth Fund oftewel beleggingspot van de overheid, moest zo snel mogelijk met zoveel mogelijk geld uit de aardgasbaten gevuld worden. Want nu de winning om allerlei redenen gelimiteerd is en verder gelimiteerd zal worden, nemen de aardgas opbrengsten jaar na jaar af (tenzij de prijzen [verder] stijgen). Noorwegen heeft dit vrijwel vanaf het begin gedaan en heeft nu een spaarpot van vele honderden miljarden euro’s die deels aangesproken kan worden als het land zijn delfstoffen kwijt is; dat moeten wij ook ! Want tot nu toe verdwijnt het grootste deel van het aardgasgeld in de al decennia bodemloze schatkist en wordt een beperkt deel ervan gebruikt om de staatsschuld te verminderen. Maar die is de laatste jaren juist ruimschoots verdubbeld van iets meer dan 200 miljard naar 450 miljard eind dit jaar; dat is ‘water naar de zee dragen’, ‘paarlen voor de zwijnen werpen’ en dus zinlozer dan zinloos ! Vervolgens ging de belasting op arbeid omlaag, de belasting op het erven van vermogen fors omhoog (in staffels) en vervolgde ik alsnog alle verantwoordelijken van de omgevallen en geredde banken. Er is namelijk nog altijd een gruwelijke ergernis over het bewust niet vervolgen van deze lieden, die de samenleving voor ontzettend grote bedragen hebben benadeeld en waar de gewone burger nog steeds de rekening van betaald. Daarnaast zou ik de banken zware boetes opleggen voor allerlei gepleegde misstanden, precies zoals in de VS de laatste tijd veel gebeurd is. Zouden ze om wat voor reden dan ook volgens de toenmalige wetgeving niets strafbaars hebben gedaan, dan hebben ze geluk en moet ‘het boek’ gesloten worden. Maar een bank op 2% solvabiliteit zetten is in mijn ogen een keiharde financiële én economische misdaad omdat je dan donders goed weet dat élke zucht tegenwind jouw bank om kan doen vallen ! Daarnaast zou ik zo snel mogelijk zorgen voor nieuw elan, allerlei plannen ter stimulering van de economie uitvoeren en allerlei knelpunten verminderen of zelfs opruimen. En: ik zou lak hebben aan de 3%-regel; simpelweg omdat elk procent groei véél meer inkomsten oplevert dan 1% extra bezuinigen. Dat verdien je zó terug, het tekort verdwijnt als sneeuw voor de zomerzon en het vertrouwen komt veel sneller terug …"