Over de banken . Ja het zijn geen vrienden. Het zijn geen meedenkers . Ik ben wel van mening dat we er teveel van verwachten.
Hoe gaat het in de praktijk ? Je hebt een idee hè hebt geld nodig , je gaat naar de bank. Allemaal logisch.
Je ontvouwd je plan, de man of vrouw wil echter dat nog helemaal niet weten.
Daar gaat het al scheef , jij weet wat je wil, zij kennen jou niet dus .. Vul eerst even dit formulier in aub tot over een maand.
2e gesprek, uw plan shit waarschijnlijk is het iets nieuws , de kans dat een bank dat begrijpt is nihil.
U blijkt bij een andere afdeling te horen, u hoort nog.
3e gesprek , mooi , u wilt ? ... U heeft ? ... Mooi mooi we gaan eens zien of u binnen ons profiel valt, vroeger wilden we iedere branche financieren maar nu niet meer. We verdelen het onder elkaar is wel winstgevend ziet u.
4e gesprek of op zoek naar volgende bankier begint het van voren af aan.
Onvermijdelijk ook , zou u niet beter factoring kunnen doen? Het waarom zit hem in het feit dat het de bank meer oplevert.
Ik zou echter niet weten hoe en waar ik anders terecht kan. Private investors zitten vaak anders in de markt die lopen mee met 10 zaken die elk de kans hebben dat ze 10 miljoen opbrengen . Dat is toch een aparte sector.
Onroerend goed is vergif , land moest je hebben als bouwbedrijf, de laatste jaren is nergens zo afgeschreven als op land.
Handel , soft commodities, door de recessie is de omzet minder zijn de marges teruggelopen , terwijl handelaren meer risico en meer kosten hebben , die marges zijn echt te laag , maar kan je het de bank kwalijk nemen dat ze daar geen geld voor lenen?
Ik vind ook dat het oneerlijk klinkt, de bank zegt wat een kutcijfers heb jij, daar kunnen we niets mee. Dat dit deels juist door diezelfde bank is veroorzaakt is waar maar brengt je niet veel verder.