mindsett schreef op 27 juni 2015 14:28:
[...]
Een centraal aangestuurde muntunie is op zich zo slecht nog niet,
als het maar overdacht gaat. Zo zijn er grote verschillen tussen de V.S. (wat ook een unie is) en de E.U. omdat het doel van de EU wel overdacht was, maar de uitvoering plaats vond in een Disneyland situatie ... heel anders dan in de VS destijds en dan weet je wat er gebeurt .... het gaat goed totdat de financiële markten laten zien dat het niet goed gaat. Alle Europolitici- en economen- en juristen kunnen schreeuwen dat zij gelijk hebben .... aan het eind van de rit heeft er maar één gelijk en DAT is de MARKT!
Tijdens de introductie van de federale dollar (greenback) na de burgeroorlog,
werden de schulden van iedere staat tegen marktwaarde afgerekend en geconsolideerd
in een federale staatsschuld. Dat kwam erop neer dat (de burgers van) iedere staat een ander bedrag aan federale dollar kreeg tegen inwisseling van staatsdollars.
Vanaf dát moment konden de staten nog wel nieuwe schulden maken, maar werd dat een lagere schuld dan de overheidsschuld. Federale schuld kon alleen nog maar door de federale overheid gemaakt worden. Ook banken in de verschillende staten gingen er vanaf dat moment zo mee om .... federaal schuldpapier was AAA en staatspapier kreeg een rating (en bijbehorend rentepercentage) afhankelijk van de staatsfinanciën. Zo kan b.v. Florida failliet gaan, zonder dat dit de dollar raakt.
In europa heeft men dat ook gewild, maar o.m. Frankrijk was tegen, zodat burgers weliswaar hun locale staatsvaluta tegen een vooraf bepaalde marktwisselkoers in konden wisselen, maar de schulden van staten (waaronder Griekenland) niet in één federale schuld geconsolideerd werden. Er kwam dus geen federale euro, maar een belofte van iedere staat dat het begrotingstekort de 3% niet zou overschrijden en de staatsschuld niet boven de 60% zou komen. Indien dat laatste wel het geval was, werd er een plan gemaakt om het zo snel mogelijk naar beneden te krijgen.
Vanaf dag 1, begonnen die beloftes al te wankelen .... echter belofte maakt schuld, soms heel veel schuld. Immers, iedere onderliggende staat kon (tegen de austeriteitsbeloftes in) federale schuld blijven creëren doordat er nooit geconsolideerd is en er geen centrale overheid kwam. Stel je voor dat Florida U.S. TreasuryBonds kan creëren ... dan gaat het al snel mis ;-)
Daar komt nog bij dat de wisselkoersen (ook van de Drachme) een momentopname waren.
Een stijgende waarde van de USD, had verders geen gevolgen voor de oude schuld van Florida, want die was immers in een Federale schuld geconsolideerd.
Een stijgende waarde van de euro, had WEL gevolgen voor de oude Griekse schulden. Immers die waren fictief gewisseld (NOOIT geconsolideerd) voor 1 EUR = 340,750 GRD ... maar toen de euro in waarde verdubbelde, verdubbelde in feite ook de oude Griekse schuld in waarde (afgezet tegen de binnenlandse economie). Zouden de Grieken vroeger de waarde van de Drachme b.v. met 50% hebben kunnen devalueren, dan kon dat nu niet meer. Sterker nog, de 'waarde' van de Griekse schuld verdubbelde met de euro (verkapte Drachme
revaluatie met 50%), terwijl de Griekse economie zo'n schuld nooit kon dragen.
Het was dus voorspelbaar dat het mis zou gaan, de vraag was alleen wanneer. Nu alsnog consolideren is ondoenlijk, een land zichzelf kapot laten bezuinigen ... pikken de burgers niet .... dus eerdaags zal Griekenland wel uit de euro stappen.
En waar er één schaap over de dam is ..... volgen er meer. Niet uit eigen beweging, maar de bordercollies (de financiële markten) zullen de euro-schaapjes één voor één over de dam jagen.
De euro in zijn huidige vorm, wordt er één voor de geschiedenisboekjes en wat Nederland er strakjes voor terug krijgt, weet ik niet. Zekers NIET meer de Gulden, maar misschien een NordEuro (neuro;-) of Neumark :-)