elf schreef op 6 juni 2015 10:31:
De gevolgen van een Griekse exit in één antwoord.....
(dat wordt dus een lange zit)
Eerstens staat gelet op de politieke achtergronden die exit niet vast ook al doet iedereen machtig stoer maar dat kennen we van de politiek(zie D66) en dat scheelt dus wellicht en tweedens is er tot nog toe altijd een oplossing gevonden.
De exit wordt meer gevreesd dan de gevolgen ervan rechtvaardigen en het is dan ook dat de angst voor paniek meer reden is om een koersval(maar geen grote) te verwachten en dat kan verklaard worden uit de neiging voor te sorteren op die paniek en levert dan vermoedelijk op de duur leuke later weer af te bouwen shortposities op.
Hiermee is tegelijkertijd aangegeven dat een permanent lager koersniveau eigenlijk nauwelijks te verwachten zal zijn mede gelet op de opwaartse bewegingen in vele sectoren van de economie die vanzelfsprekend niet al te zeer of in het geheel niet zullen worden beïnvloed door een default van Hellenië
dat nauwelijks meetelt als economisch element van Europa en waarvan ook niet verwacht moet worden dat dit ooit het geval zal worden.
Voorts moge in overweging genomen worden dat bijkans iedereen het ´sauve qui peut´ al sinds geruime tijd in de oren heeft horen klinken en daarnaar gehandeld zodat de belangen zoals die voorheen nog in Griekenland van derde landen aanwezig zijn reeds geruime tijd zijn veilig gesteld en derhalve uit dien hoofde geen onverwachte bewegingen meer zijn te verwachten.
Resumerende zou dus vastgesteld kunnen worden dat de ontsteltenis bij een exit meer van psychologische aard en mogelijk zelfs van irrationele aard zal zijn dan een op goede gronden bebaseerde waarbij de argumentatie van het volgen van het Griekse voorbeeld vermoedelijk imaginair genoemd kan worden want bijvoorbeeld Spanje en Italie hebben geheel andere belangen dan Griekenland al zal enig uitstel van betalingen op de duur wel gemeengoed worden doch dat is ook al niet nieuw en begrotingstekorten waarvan niet ingezien wordt dat ze wel eens hun nut kunnen hebben zij niet nieuw en daar kan Brussel soms toch niets aan veranderen.
Een bijkomend niet uit het oog te verliezen aspect is dat een Italiaan aan het hoofd staat van de ECB en een Spanjaard kandidaat is voor het voorzitterschap van de Eurogroep waarbij ontkend zal worden dat dit op wat dan ook enige invloed zal hebben maar dat argument valt door de mand als het er op aankomt.
Kortom kan gezegd worden dat een lichtverval van Europa weliswaar niet is te vermijden maar dat de mogelijkheid evenzeer wordt geschapen de andere appels alsdan gescheiden van die ene totaal verrotte smakelijk te nuttigen voorts de politiek de gelegenheid te geven zich eens te realiseren dat voor een vlekkeloze regeling van alle zaken met betrekking tot Europa meer nodig is dan de maat van condooms voor te schrijven.
Salud y pesetas !