zonnevlecht schreef op 5 april 2016 16:17:
Er was een techneutje die de kantoren waar hij zijn bedrijfje runde te gelde wilde maken. Zo gezegd, zo gedaan. De helft van de kantoren werd aan enkele Piet Particulieren verkocht voor 17,5 miljoen de andere helft hield hij zelf. In de jaren die daarna volgden hoefde het techneutje – laten we hem Hans Snoeshaan Gordijn noemen – geen huur aan de mede eigenaren te betalen. Want – zo spiegelde Dhr Gordijn iedereen voor - de waarde van de panden zou exploderen. Maar, zoals dat welke vaker gebeurd bij techneutjes was de realiteit weerbarstiger. Andere vastgoedjongens met diepere zakken ontwikkelden een nieuw concept waardoor de waarde voor de mede eigenaren duikelde tot laatstelijk 8 miljoen. En dat terwijl men in al de achterliggende jaren nooit een cent huur ontvangen had. Sommige Piet Particulier hadden in arre moede hun stuk in het onroerend goed al moedeloos aan een ander verkocht die dacht ooit nog wel huur van Hans Snoeshaan Gordijn te ontvangen.
Het Onroerend Goed zou in onderdelen verkocht kunnen worden en dan zou het 18,5 miljoen kunnen opbrengen hadden enkele slimme jongens berekend. Echter Gordijn was eigenzinnig: “De Dood of de Gladiolen!” Zijn product was al één keer geflopt en hij zou zijn gelijk halen. Daarin werd hij gesteund door Groupies, bekend als *Mevrouw J* . Deze goupies ontwikkelden een chatbot. De chatbot, die het reputatiemanagement voor Hans Snoeshaan Gordijn 24/7 zou verzorgen, was echter op een ridicule – bijna infantiele – positieve manier ingesteld. Het paste wel bij de oppergroupie; een jong ICT –er tje die geen kras op het blazoen van zijn idool kon verdragen. Zelfs als er iemand – volstrekt onnodig en ‘en plain publique’ - zijn excuses aanbood, omdat hij het gewaagd had de woorden van Snoeshaan Gordijn in twijfel te trekken, reageerde het ICT-ertje slechts met een laf whatsappje. Het werd zelfs zo bont dat als mensen op een onroerend goed forum inlogden hij ging rondneuzen op hun PC. Erg kwalijk, de lezertjes zijn gewaarschuwd.
Intussen ging in de echte wereld het leven gewoon door en schudden de echte grote jongens een beetje meewarig het hoofd als ze de Naam Snoeshaan Gordijn voorbij hoorden komen. Zij gingen door met hun succesvolle projectontwikkeling.