Dit stuk uit 2017 is nog steeds wel interessant, nu eigenlijk meer dan ooit; zoooo jammer dat de NOS bepaalde zaken liever niet vermeld...
Vanavond ‘Jesse de film’. De omstreden documentaire over Jesse Klaver in het Carré en bij Blendle, om acht uur. Nu doe ik zo weinig mogelijk aan politiek, maar in dit geval kan ik er niet helemaal omheen. Vanwege de grote man achter de schermen van GroenLinks, die hier ook zo’n prominente rol speelt: Wijnand Duyvendak. Toen Pim Fortuyn was vermoord, ben ik dagenlang in Wageningen en omstreken aan het speuren geweest.
Een van de namen die ik het meest tegenkwam: Wijnand Duyvendak. Een van de mensen die het meest werd genoemd als vriend en zielsverwant van Volkert van der Graaf. Niet direct verantwoordelijk voor de moord, Volkert heeft altijd beweerd dat hij dit in zijn eentje heeft gedaan.
Er is geen enkel bewijs dat dat niet zo is, maar zo werkten die ‘cellen’ toen. Ongeveer zoals nu de IS: geen rechtstreekse opdrachten, maar mensen zo aansturen en beïnvloeden dat ze overgaan tot bepaalde daden.
Volkert en zijn vrienden van Droevendaal, het ultralinkse bolwerk in Wageningen, waren milieuterroristen. VMO (Vereniging Milieu Offensief), Dierenbevrijdingsfront, aanslagen op pelsdierfokkerijen, kippenboerderijen, waarbij de levens van dieren net als die vanmensen op het spel werden gezet, alles voor het goede doel.
Het heeft mij altijd verbaasd dat Femke Halsema en Jesse Klaver zich zo als poppetjes hebben laten gebruiken door deze harde kern: de keiharde boodschap van GroenLinks verpakt roze papier, met lijsttrekkers die ook fotomodel hadden kunnen worden.
Er wordt nu wat gemeesmuild over dat de documentaire niet journalistiek genoeg zou zijn. Sinds wanneer zijn documentaires dat wel? Het lijkt mij nogal onthullend, dat de oude vos Duyvendak en zijn gedachtengoed nog altijd aan de touwtjes trekken.
Voor de liefhebbers: een fragment uit een artikel in HP/De Tijd.
“Er loopt een directe lijn van Volkert van der Graaf, de moordenaar van Pim Fortuyn, naar GroenLinks (GL). Volkert van der Graaf maakte deel uit van een extreem-linkse politieke beweging waarvan GroenLinks grotendeels de wettige bovenlaag vormt.” Aldus onderzoeker Peter Siebelt.
Hij beschuldigt de partij van Femke Halsema van betrokkenheid bij gewelddadige praktijken. “Zelfs veel van de partijmedewerkers, die in Wereldwinkels braaf Max Havelaar koffie verkopen, beseffen niet dat hun partij wordt geleid door generaties radicalen die geweld niet schuwen. Men kijkt niet achter de schermen.”
Volgens de onderzoeker heeft Volkert van der Graaf veel profijt getrokken van de sabotage van politie en Inlichtingendiensten door GroenLinks en diens netwerk. Een bekend voorbeeld is de ontmaskering in 1990 van Joop de Boer, vredesactivist en informant van de Binnenlandse Veiligheidsdienst (BVD). Deze ontmaskering werd door GroenLinks gebruikt om de dienst op de korrel te nemen. Overigens deed De Boer zijn bekentenis dat hij werkte voor de BVD pas na te zijn bedreigd met stroomstoten.
Verdacht hiervan werd GroenLinks-lid Peer de Rijk. Hij werd gearresteerd, maar vervolging door justitie bleef uit. De Rijk is tegenwoordig werkzaam bij WISE, een instituut tegen kernenergie. Hij is ook de broer van de zojuist afgetreden GroenLinks-partijvoorzitter Mirjam de Rijk, die zich vroeger nog wel eens aan een kerncentrale vastketende en sinds kort in de Eerste Kamer zit. Haar partner is GroenLinks-Tweede-Kamerlid Wijnand Duyvendak. En diens broer Jan-Willem Duyvendak is de partijideoloog. In dezelfde campagne tegen de “snuffelstaat” fnuikte GroenLinks in 1990 een infiltratieactie van de BVD in Volkert van der Graaf’s kringen.
De dienst probeerde een beter zicht te krijgen op radicale activisten in Wageningen. Doordat ook deze poging door GroenLinks aan de grote klok werd gehangen, kon Volkert van der Graaf volgens Peter Siebelt ongehinderd radicaliseren.
Een van de verantwoordelijken voor deze praktijken was Jack Bogers, ten tijde van de moord op Fortuyn loco-burgemeester in Wageningen. Kort na de arrestatie van Volkert van der Graaf kreeg Bogers van de Wageningse burgemeester Sala een telefoontje. Sala vertelde -onder strikte geheimhouding- dat een medewerker van Vereniging Milieu-Offensief (VMO) werd verdacht van de moord op Fortuyn.
Bogers informeerde onmiddellijk zijn goede vriend Sjoerd van de Wouw van VMO, die weer naar het huis van Volkert belde, waar diens vriendin Petra L. de telefoon opnam. Toen de politie de volgende dag Volkert van der Graaf’s woning doorzocht, bleken 200 bestanden op de computer te zijn gewist. Ook op het kantoor van VMO waren digitale sporen uitgewist.