jowi schreef op 4 januari 2021 15:03:
Een andere kijk op corona en zorg.
Als zo'n 20 jaar maak ik noodgedwongen de zorg van dichtbij mee. Iedereen roept dat NL een goed en welvarend land is. De praktijk is echter anders hetgeen nu tijdens de pandemie tot uiting
komt. Qua acute zorg -behoudens gedoe om medicijnen en vervangende hulpmiddelen -weinig negatieve zaken meegemaakt. Qua verpleeg- en thuiszorg is e.e. toch echt wel al 15 jaar schrijnend gesteld in ons welvarende landje. Constant gezeur of de kinderen kunnen helpen, roep om vrijwilligers afschalen zorg en thuiszorg. Minimale bezetting (onverantwoord) in de nachtelijke uren.
2020
Mijn vader verbleef in een verzorgingstehuis. Ondanks dat er geen bezoekers welkom waren toch besmet met Corona en in april overleden. Incl uitvaartverzorgers, pastoor en misdienaars max 30 personen in de kerk. Geen fatsoenlijk afscheid. Geen koffietafel ed.
I.v.m. beleid overheid mijn moeder met lichamelijke beperkingen nog steeds thuiswonend.
I.v.m. bezuinigingen is de thuiszorg de afgelopen jaren afgeschaald van 4 uur per week naar 2 uur per week. Op 30 december valt zij met haar rollator en breekt haar enkel. In de omgeving alle
zorginstellingen afgebeld. Wel bedden. Geen personeel. Mijn moeder kon niet worden opgenomen
in een zorginstelling. Uiteindelijk een plaats weten te bemachtigen in een (lux) zorghotel.