Attie kampt met long covid: ‘Ik was hartstikke fit, maar mijn leven kwam acuut stil te liggen’
Honderden patiënten bezoeken nazorgpoli’s in ziekenhuizen, omdat ze lange tijd klachten houden na een coronabesmetting. Artsen zitten met de handen in het haar; ze weten nog steeds niet wat long covid veroorzaakt. ,,Als je ze vraagt al fietsend een som op te lossen, lukt dat niet. Heel bizar.”
Ellen van Gaalen 30-11-21, 10:02 Laatste update: 10:29
Ze heeft fysiotherapie, komt bij een ergotherapeut, bezocht al een osteopaat, doet aan mindfulness, ‘zingt zich sterk’, probeerde een chiropractor, krijgt psychische hulp. De 27-jarige Attie Schout uit Groningen zag nog nooit zo veel hulpverleners als afgelopen jaar. ,,Ik ben de hele week met zorg bezig, dus nee, ik verveel me niet.”
De ellende begon vorig jaar oktober toen Schout besmet raakte met het coronavirus. Ze was er flink ziek door, maar ging na een week thuis weer een beetje aan het werk. Dat bleek totaal niet te gaan. ,,Ik kreeg mist in mijn hoofd, had moeite met prikkels, hoofdpijn, was ontzettend vermoeid, kortademig en dat is niet meer weggegaan”, somt ze op.
Terugvallen
Long covid dus. Hoewel Schout zich tussendoor af en toe beter voelde en weer aan het werk ging, kreeg ze keer op keer het deksel op haar neus. Steeds kwamen die terugvallen, steeds moest ze het werk weer neerleggen. Totdat afgelopen zomer haar contract zelfs niet werd verlengd. ,,Daar was ik zo bang voor, dat ik mijn baan zou verliezen. En het gebeurde nog ook.”
De mensen met long covid zijn van nature mensen die de lat voor zichzelf hoog leggen
Jolanda Kuijvenhoven, longarts Medisch Centrum Leeuwarden
Ten einde raad kwam de twintiger bij longarts Jolanda Kuijvenhoven van het Medisch Centrum Leeuwarden op het spreekuur. Deze longarts besefte vorig jaar augustus meteen dat een groep coronapatiënten langdurig klachten houdt en extra zorg nodig heeft. Ze zette een nazorgpoli op om de patiënten te zien en een goed beeld van de ziekte te krijgen. ,,De mensen met long covid zijn van nature mensen die de lat voor zichzelf hoog leggen”, constateert Kuijvenhoven nu.
Nog dagelijks kloppen nieuwe patiënten bij de nazorgpoli aan. ,,Ze krijgen een uitgebreid onderzoek met allerlei testen, maar vaak vind ik niet eens afwijkingen. Toch kunnen ze geen inspanning aan. Als ze een trap oplopen, zijn ze uitgeput. Als je ze vraagt al fietsend een som op te lossen, lukt dat niet. Heel bizar.”
Alle onderzoeken ten spijt: longartsen staan nog steeds voor een groot raadsel, zo blijkt uit een rondgang langs nazorgpoli’s in het hele land. Ze zien patiënten met extreme klachten, maar kunnen daar geen lichamelijke oorzaak voor vinden. ,,Op dit moment behandelen we de symptomen maar weten we niet wat de oorzaak is. Het kost tijd om dat te onderzoeken”, reageert Merel Hellemons, longarts in het Rotterdamse Erasmus MC. ,,Ik heb wel goede hoop dat we meer te weten gaan komen, maar voor nu is ergotherapie het beste wat we ze kunnen bieden. Al is dat symptoombestrijding.”
Chronische vermoeidheid
Hebben deze patiënten dezelfde problemen als patiënten met chronische vermoeidheid? Zijn bepaalde cellen die zuurstof verplaatsen beschadigd? Is de immuunreactie doorgeschoten? ,,De vinger is nog niet op de zere plek gelegd. We weten het niet. En dat is voor patiënten, maar ook voor dokters frustrerend”, reageert revalidatiearts Natasja Jelsma van het Rode Kruis Ziekenhuis in Beverwijk.