Het is vandaag 2e kerstdag en velen zullen zich gisteren opgewarmd hebben aan het gourmetstel waarmee de woonkamer op een efficiente manier nog een beetje op temperatuur gebracht is.
Gisteren ook de kerstrede van Koning Pils, het was één en al somberheid, hij voelde zich onprettig, een sombere uitstraling, tja, het overgrote deel van zijn onderdanen voelen zich namelijk ook zo, ze voelen zich volledig bedonderd en in de steek gelaten door de Rutte IV.
Ik benijd hem ook niet, hij is zelf dit jaar met de realiteit geconfronteerd, ook hun dochter is niet meer veilig op straat, ze kan niet een lekker stukje gaan fietsen of samen met vriendinnen naar de kroeg, ja, zo gaat dat tegenwoordig, je moet op straat tegenwoordig heel goed uitkijken, het gevaar loert om alle hoeken.
Ik hoor hem dan ook praten, het is een sombere tijd, maar hoe donker het ook is, ooit zal het weer licht worden.
En de jongeren tonen veerkracht, ze zetten de schouders er onder, wijsheid komt met de jaren.
Maar ik denk dan, als je als jongere hard werkt, je werkt aan je toekomst, en je wilt een gezin stichten, maar er is helemaal geen zicht op een betaalbare woning.
Want ja, deze woningen zijn er wel, maar deze zijn vergeven aan mensen die van elders naar ons land getrokken zijn.
En inderdaad, waarom zou je nog werken terwijl andere groepen alleen maar hun hand hoeven op te houden.
Ik kan daarom de uitspraken van de jongeren goed begrijpen, waarom zou ik hard werken, waarom zou ik 40 uur in de week gaan werken, ik schiet er toch niks mee op behalve dat ik er moe van wordt.
Ja, moedeloos is de jeugd, ze voelen zich in de steek gelaten door de overheid, geen normale toekomst voor hun, behalve als je ouders hebt die flink in de slappe was zitten.
Wel is het belangrijk om aandacht te besteden aan het slavernij verleden zei hij nog, het is natuurlijk niet goed geweest, maar wie hebben zich er allemaal mee beziggehouden, geleerd hebben ze er niks van, kijk maar naar Qatar.
Ik heb altijd geleerd dat je leert van je fouten die je in het verleden allemaal gemaakt hebt, maar moet je daar dan allemaal voor gaan betalen.
Mijn mening is dat je het verleden beter als een vage herinnering kan zien waaruit je je lessen kunt leren en probeert te redden wat er nog te redden valt.
Net als de EU en de Oekraine.
Gisteren las ik dat de Italianen geen subsidies uit de EU fondsen meer willen hebben, ze willen zichzelf redden zonder verder voor de rest van hun leven aan het infuus van Brussel te blijven liggen.
We blijven de oorlog in de Oekraine maar subsidieeren.
Laten we maar oppassen dat we er zelf niet volledig ingezogen worden en er ook fysiek bij betrokken worden.
Er wordt ook op ons gemoed gespeeld, is het onze schuld dan vraag ik mij af, kijk ook eens naar Afghanistan.
Wat hebben onze troepen daar door de jaren heen bereikt, helemaal niks, ze zijn daar weer terug bij af.
Nu staat er blijkbaar weer een pot van een miljard of 2 klaar, apart, juist wij hebben al ons oorlogsmaterieel door de jaren heen verpatst voor de poedelprijs aan anderen.
Een oorlog zou er namelijk nooit meer komen.
Onze militairen hebben nu alleen nog lege hulzen en ze bootsen zelf de geluiden na.
Verdraagzaamheid richting anderen, het zou zo moeten zijn, maar dan moeten anderen ook hun goede wil tonen.
Ja, zo denk ik er over, waarom zouden wij ons in Nederland in moeten schikken en ons onze normen en waarden en tradities af laten pakken terwijl de Mocro-Maffia welig tiert en het geweld hand over hand toeneemt.
Nederland is Nederland al lang niet meer, jammer, heel er jammer.
Alle welvaart die we door de jaren heen zelf opgebouwd hebben met hard werken en innoveren gaat ten gronde.
Al het geld wordt ons afgepakt, en waar verdwijnt het in, juist, in een bodemloze put.
En Nederland verarmt, vele burgers staan inmiddels met de rug tegen de muur en zitten in de kou.
En de dagelijkse boodschappen worden schreeuwend duur.
Vrede op aarde, het zal voor altijd en eeuwig een utopie blijven, en al die vrome praatjes helpen helemaal niks.
Tijd voor bezinning.