Welke langetermijngroei bij Automotive?
HG heeft het over een toegenomen orderboek en een licht groeiend marktaandeel. Zonder TT's verwachtingen voor de Automotive-omzet in 2024 en 2025 de grond in te boren (wie ben ik, ik ben helaas geen insider), denk ik toch dat we voor de lange termijn niet al te optimistisch moeten zijn. De enkele jaren geleden soms voorspelde hoge (cagr) groeicijfers zijn tot nu toe - op een enkel goed jaar na - niet uitgekomen. OK, corona en supply-chain issues speelden een rol, maar ook voor de komende jaren voorzie ik geen geweldige groei.
Dat orderboek is boterzacht. Zoals in de 'presentation' van vandaag ook toegelicht wordt, heeft een contract met een OEM betrekking op door TT te leveren navigatieservices voor de in bepaalde (verkoop)jaren af te leveren exemplaren van zekere modellen van die OEM. Hoeveel dat er zullen zijn weet de OEM zelf nog niet, en in veel gevallen is ook de take rate onzeker. Staat de looptijd van de te leveren service (het minimaal gegarandeerde aantal servicejaren) vast? Vermoedelijk wel. Maar hoe 'goed' en hoe inflatiebestendig zijn de (gestaffelde?) prijzen?
Daar komt de concurrentie van Chinese auto's nog bij, en die hebben zelden of nooit TomTom inside.
Ook zijn er redenen om aan te nemen dat de autoverkopen in de toekomst niet meer zullen groeien, althans niet meer in de westerse landen, of (in Europa) misschien zelfs af zullen nemen. Filedruk, vergrijzing en zorgen rond CO2 en stikstof zullen remmende factoren blijken. Alles puur elektrisch dan? Laat Tennet het niet horen, en waar laat je al die windparken, zonneweiden en afgewerkte accu's?
"Niet iedereen (of elk huishouden) hoeft een auto te hebben", hoorde ik deze week iemand zeggen. De deelauto is in opkomst. In nieuwbouwwijken of binnenstedelijke herbouwprojecten wordt het percentage parkeerplekken t.o.v. het aantal woningen steeds lager.
Tenslotte nog een boekhoudkundig argument. In sommige jaren vanaf zeg 2017 groeide de operationele omzet bij Automotive heel aardig, maar daar moet je wel een beetje doorheen kijken, en dat niet klakkeloos extrapoleren naar de toekomst. Voor een deel was dat echte groei (IFRS-omzet), maar voor een ander deel was het forse groei van de deferred revenue (defrev). Oftewel de al vooruit gefactureerde omzet horend bij de nog jaren te leveren diensten aan door de OEM kort daarvoor afgeleverde auto's. Immers operationele omzet = IFRS + toename defrev.
Dat aantal jaren (de looptijd van de service) nam in de loop van de tijd steeds toe. Van gemiddeld 2 à 3 jaar voor of rond 2018 tot ruim 6 jaar nu. Ik heb daar in de meer gespecialiseerde devref-draden op dit forum vaak aan gerekend, maar in slide 5 van TT's dia-presentatie van vandaag kan je het direct zien:
De revenue recognition ('phasing') bij de automotive backlog is 15% per jaar. Wat betekent dat die contracten in het orderboek een gemiddelde service-looptijd kennen van 100/15 = 6,7 jaar.
En nu komt het. De (forse) groei van de defrev sinds 2018 was niet alleen het gevolg van autonome groei ("meer auto's"), maar ook -en voor een aanzienlijk deel- van looptijdverlenging. En dat houdt nu op, 7 jaar servicegarantie lijkt me wel het maximum, anders moet TT teveel systemen in de lucht houden. In de goede oude pnd-tijd beloofde TT 'lifetime' service (maps, traffic etc.), maar in de kleine lettertjes stond: "daar bedoelen we 4 jaar mee".
Moraal van het verhaal. Bij voorspellingen van de operationele Automotive-omzet kan en mag het groeihormoon 'looptijdverlenging' niet meer toegepast worden.