In zijn eerste maanden stelde Joosten met financieel directeur Frans den Houter een lijst op. De claims, schikkingen en afspraken met banken en de accountant moesten in exact de juiste volgorde goed uitpakken. Rood omcirkeld: het afwikkelen van het Afsluitdijk-dossier. Ook kwam er een driejarenplan, dat draaide om het afstoten van risicovolle bouwprojecten en verlieslatende bedrijfsonderdelen. BAM International, de tak die buiten Europa opereerde, was voor Joostens entree al afgeslankt en werd nu helemaal opgedoekt. Twee Duitse en drie Belgische dochterbedrijven werden verkocht en duizend BAM-medewerkers verloren hun baan bij een reorganisatie.
Joosten spreekt serieus en gedecideerd, soms met een glimlach. Als het gesprek al te persoonlijk dreigt te worden, stuurt hij het behendig terug richting BAM. De topman houdt van zijn werk. Hobby’s heeft hij niet, zegt hij. „Met postzegelverzamelingen moet je bij mij niet aankomen.” Na enig aandringen noemt hij het wekelijkse rondje golf op zondag met zijn vrouw. „Maar dat is toch ook maar wandelen en af en toe tegen een balletje slaan.” Liever praat hij over het driejarenplan dat nu bijna is voltooid. Van de risicoprojecten is nog een handvol over, waaronder een groot kinderziekenhuis in Dublin, een tunnel tussen Duitsland en Denemarken en de omvangrijke werkzaamheden aan de Afsluitdijk.
Achter u hangen foto’s van een 22 kilometer lang rioolstelsel en een 200 meter hoge woontoren. Die hangen er toch niet zomaar, een bouwbedrijf wil toch iconische bouwwerken maken?
„We zijn ook ontzettend trots op die projecten, maar we doen ze niet meer ten koste van alles. Neem de plannen voor een nieuw Feyenoord-stadion, waarbij veel risico bij ons zou komen te liggen. Wij zijn toen duidelijk geweest: dat gaan we niet doen. Krijgen we de volgende dag een persconferentie van Feyenoord op ons dak waarin we als grote oplichters worden weggezet omdat wij de stekker eruit trokken. Toen ik dat zag, dacht ik: joh, je weet echt niet waar je het over hebt. Zo’n stadion van topkwaliteit gaat richting het miljard, waarvoor in Engeland dan een rijke Qatari klaarstaat. Die heb je hier niet. En dan moet de bouwer maar het risico nemen als het fout gaat? Dat kan toch niet waar zijn?”
Inmiddels gaat het weer goed met BAM. De aannemer maakt weer winst en heeft een gezonde financiële huishouding. Tekenend is dat het bedrijf na jaren weer dividend zal uitkeren. Toch heeft Joosten ook zorgen. BAM kwam de afgelopen maanden meermaals negatief in het nieuws. In oktober deden de FIOD en het OM een inval op een kantoor in Gouda, vanwege vermoedelijke onregelmatigheden bij buitenlandse projecten van het inmiddels opgeheven BAM International. Aandeelhouders, analisten en journalisten blijven Joosten naar de impact vragen, maar zolang het onderzoek loopt kan BAM niet reageren.
In april werd het bedrijf opgeschrikt door het nachtelijke treinongeluk bij Voorschoten, waarbij een BAM-medewerker om het leven kwam. De 65-jarige machinist overleed toen zijn bouwkraan werd aangereden door een goederentrein en een intercity. De begrafenis viel samen met de aandeelhoudersvergadering van BAM, waar bij de opening aan het ongeluk werd stilgestaan. Terwijl de aandeelhouders in Bunnik over moties stemden, werd op alle bouwplaatsen en in alle kantoren van BAM een minuut stilte gehouden en hingen de vlaggen halfstok.
Op de aandeelhoudersvergadering moest Joosten ook antwoord geven op vragen over de toekomst. BAM is een van de 29 bedrijven die zijn aangeschreven door Milieudefensie, dat sinds vorig jaar aandeelhoudersvergaderingen bezoekt van bedrijven die het schaart onder de grote vervuilers. De bouwsector is wereldwijd een grote uitstoter van CO2, vooral door de productie van bouwmaterialen als staal, beton en asfalt. De campagnemedewerker van Milieudefensie, gewend aan vage, ontwijkende antwoorden van topmannen, stelde vriendelijk maar scherp de vraag of BAM van plan is zijn CO2-uitstoot te halveren. „Ja, we denken dat dat kan, en we gaan dat gewoon doen”, zei Joosten resoluut. Er volgde geen ‘mits’ of ‘maar’, tot verrassing van de vragensteller. „Nou, dat is heel mooi om te horen. We gaan u eraan houden.”