"Recessie komt grote bedrijven in VS goed uit"
Bewaar artikel
25/06/12 - 20u09
Recessies zijn pijnlijk en lastig voor de meeste mensen, maar voor de grote Amerikaanse bedrijven zijn ze niet altijd nadelig. Dat zegt politicoloog en auteur Michael Parenti in een interview aan het academische tijdschrift New Political Science.
"Recessies geven multinationals de kans om kleinere bedrijven op te slokken en zo de oligopolistische markt te versterken en de concurrentie te beperken", aldus Parenti.
"Recessies zorgen er ook voor dat vakbonden getemd of verslagen worden, terwijl Jan met de pet leert wat nederigheid is. De '1 procent' wil geen goed opgevoed en geïnformeerd publiek dat geen schulden heeft (...) Recessies houden het werkvolk op hun -lage- plaats in de hiërarchie en doen hen harder werken voor steeds minder".
Met die "1 procent" bedoelt Parenti de kleine groep mensen die wereld in hun greep willen krijgen, zoals hij ook uitlegt in zijn jongste boek "The Face of Imperialism", in België door uitgeverij EPO uitgegeven onder de titel "Hoe de rijken de wereld regeren".
"Arbeidersklasse en middenklasse moeten bloeden"
De bedoeling van die elite is volgens Parenti eerst en vooral om de arbeidersklasse onder de knoet te houden, maar ook de hoogopgeleide middenklasse met haar ambities moet eraan geloven.
Maar, zo zegt Parenti, we moeten alle hoop niet laten varen: "In het verleden slaagde de vredesbeweging er in, de Amerikaanse oorlogsinspanningen in Vietnam zo goed als lam te leggen, de feministen en homo's hebben grote overwinningen geboekt en recentelijk is er de plotse opkomst van de Occupy-beweging".
"Opstanden zijn onvoorspelbare dingen. Niemand verwachtte dat Moebarak in Egypte afgezet zou worden, zelfs niet de Midden-Oostenexperts. Alles kan hopeloos lijken, maar plots vinden mensen in zichzelf en bij anderen de kracht om de straat op te trekken en de democratie te claimen", klinkt het.
"Blijven vechten"
"De beste aanpak is diegene die door Antonio Gramsci werd vooropgesteld. Hij zei 'De geest moet pessimistisch zijn, de wil optimistisch'. Dat betekent dat we in staat moeten zijn om te zien hoe erg de zaken kunnen worden en geen illusies moeten koesteren, maar we moeten eveneens blijven vechten alsof het een verschil kan maken, want soms is dat het geval", zo stelt Parenti nog.