We dreigen nu meteen in de diepte te duiken van de landbouw-gerichte alsook de DHZ activiteiten, maar goed, de overige bedrijvigheid komt naar ik aanneem nog wel.
Ik zal proberen hierna niet te redeneren vanuit wetenschap die ik eerder als insider opdeed (al was het maar om te voorkomen dat de door Veerman bij Reesink geparachuteerde advocaat Van de Klashorst mij weer op m'n nek springt). Daarom trek ik hier de parallel met John Deere, de mondiaal opererende concurrent van Claas. Laatstgenoemde volgt wat de marktbenadering betreft steeds weer onmiskenbaar wat John Deere doet.
John Deere startte al eerder met het aan zich trekken van de distributie van onderdelen. Naast de grote nadelen die Haring Arie zeer terecht opsomt zit er nog een heel ander aspect aan: Door als producent zelf de bulk van de distributie te voeren kan men men tot in detail in kaart brengen waar, in het gebied van welke dealer, welke types machine van het eigen fabricaat in welke aantallen rond rijden. Bijkomend effect van een dergelijke transparantie is, dat het vervolgens een eitje wordt om de importeur stapje voor stapje uit te schakelen en het accent te gaan leggen bij een paar grote dealers, aan wie vervolgens de kleinere ondergeschikt worden gemaakt. John Deere beleed en belijdt met de mond dat men een dergelijke herschikking helemaal niet beoogt. Feit is dat het wel degelijk gebeurt: Precies zoals hiervoor beschreven werd o.a. de importeur van John Deere in ons land er inmiddels helemaal tussenuit geknepen en bewerkt John Deere de markt nu via een paar grote dealers.
Koninklijke Reesink heeft het zo ver laten komen dat Claas zelf de onderdelendistributie bij ons in NL voert. Het zou onjuist zijn te ontkennen dat men dat eerder al bij mij probeerde, maar feit is dat Claas eerder prima aan het verstand te peuteren was waarom we het niet wilden accepteren en welke consequenties wij ogenblikkelijk aan zo'n spelletje landjepik zouden verbinden. Het heeft de relatie niet geschaad. Claas bleef vanuit Hamm keurig bij ons afleveren, in grote drops waarna wij via Kamps de Wild onze dealers bedienden.
Nu het wel anders is gaan lopen zou een bundeling van krachten met grote dealers een optie kunnen zijn. De wijze waarop men het is gaan inrichten lijkt mij evenwel geen soelaas bieden voor de toekomst. Een dealer waarin Reesink een sterk controlerend meerderheidsbelang gaat houden is in deze branche gedoemd sterk aan effectiviteit in te boeten. In 1985 was McKinsey van mening dat Reesink maar beter kon stoppen met de landbouwgerichte bedrijvigheid, mede wegens de sterke concurrentie in de kolom. Op dealerniveau waren de landbouwmechanisatiebedrijven die het toenmalige Cebeco had overgenomen een machtsblok. Die bedrijven verloren hun slagkracht nadat er geen ondernemers meer aan het roer zaten. De zelfstandige ondernemers-dealers die de Reesink-groep beleverde rolden vervolgens de 'filialen' van Cebeco een voor een op. Ik zou dus voorstander zijn van continuering van de partnergedachte die Haring Arie ook beschrijft. Die partnergedachte is, zoals de heer Van der Scheer ook wel weet, op een andere en slimmere manier in te richten opdat het beoogde effect wordt bereikt.
Wat de op de DHZ-markt actieve joint venture THR betreft acht ik het onbegrijpelijk dat Koninklijke Reesink enerzijds medewerkers en franchisenemers liet weten dat de voortgezette betrokkenheid goede zekerheid biedt, terwijl men zich anderzijds totaal niet liet gelden toen er bij de integratie de meest grote blunders werden gemaakt. Wat te denken van het invoeren van SAP software, waarvan we zelf al eerder mochten ervaren dat die totaal niet geëigend is voor zo'n handelshuis en de daarbij gangbare kortingstructuren? Vanaf april jl. speelt er enorme irritatie bij afnemers omdat men niet alleen extreem slecht uitgeleverd krijgt, maar men bovendien geen rekeningen krijgt die goed reflecteren welke conditieafspraken men maakte. Dergelijke klanten wijken uit naar andere leveranciers. Het is dus bepaald niet de markt die er voor zorgt dat de steeds weer aangekondigde winstbijdrage van deze joint venture steeds opnieuw uit het zicht verdwijnt. Ik hoop dat Koninklijke Reesink eindelijk de naar stakeholders toe geëtaleerde verantwoordelijkheid neemt en in grijpt (of heel THR aan zich trekt) en hoop verder dat door discontinuïteit straks niet de langjarige huurovereenkomst in gevaar komt waar men zo prat op ging. Wellicht is het ook aan te bevelen de partner Ter Hoeven eens goed aan de tand te voelen of de inbreng door laatstgenoemde van zijn bedrijven in de joint wel hand in hand ging met adequate voorzieningen voor incourante voorraden. Het frappeert velen in het bedrijf namelijk hoe zeer er moet worden afgeboekt.
Resteren nog de volgende door jullie te berde gebrachte punten.
Kazachstan: Het ligt in lijn met wat John Deere eerder al deed, namelijk dat producenten van dit soort kapitaalgoederen 'n ander de kastanjes uit het vuur laten halen in opkomende markten. Ik kan mij dan ook goed voorstellen dat daar waar de huidige ondernemer die Claas in Kazachstan vertegenwoordigt er uit wil stappen Claas aan Reesink heeft voorgesteld het te continueren. Een koppeling van de vertegenwoordiging in Kazachstan en Nederland is daarbij wellicht meer van waarde te maken voor de continuïteit van Reesink dan het verwerven van meerderheidsposities in NL dealerbedrijven. Maar goed, het is en blijft een kwestie van effectief onderhandelen en daarbij kan ik de heer Van der Scheer alleen maar veel wijsheid wensen.
De vraag waarom Jean Heijbroek en Van Driel zich zo gewillig lieten overnemen lijkt mij niet moeilijk te beantwoorden: Een kwestie van de knip verder openzetten. Dat geeft op zich niets, mits er vervolgens een zodanige winstbijdrage wordt gegenereerd dat het ook achteraf terugkijkend dubbel en dwars de moeite waard blijkt te zijn geweest. We zullen zien.
En waarom er de laatste tijd meerdere partijen happig zijn op het nemen van een belang? Het lijkt me dat het is terug te voeren op de zeer positieve verwachtingen die het bedrijf herhaaldelijk op riep. Men ontdeed zich van de DHZ-bedrijvigheid en nam een minderheidsbelang dat spoedig in positieve zin zou gaan bijdragen. Men nam een staalbedrijf over waarbij 1+1 al heel snel meer dan 2 zou gaan betekenen. Men zat daarbij zeer goed gepositioneerd in de landbouwgerichte bedrijvigheid, die in West Europa werkelijk als een tierelier draait. De sterren zouden dus goed moeten staan. Ik hoop dat dit straks ook zo blijkt te zijn. Wat mij extreem stoort is dat men in rap tempo de strategie drastisch heeft gewijzigd, in snelle opvolgende stapjes, waarbij ieder stapje op zich als niet belangrijk genoeg werd aangemerkt om dit met de aandeelhoudersvergadering te bespreken. Beleggers zitten nu met een belang in een groep bedrijven waarvan per saldo de koers zonder overleg fors is verlegd. Het legt in ieder geval een grote verantwoordelijkheid op RvC en directie om het succes hiervan duidelijk te maken.
Schop maar aan tegen het bovenstaande of kop maar in, ik heb het bewust uitdagend neergezet.