Was een grapje, I L M -:)
Voor de familie Agnelli is (de koers van) Juventus een speeltje, waarmee jaar in - jaar uit een leuk zakcentje wordt verdiend.
Vergelijk het met het Talpa van John de Mol, die indertijd speelde met Versatel, met van Herk, die het kunstje van de Mol afkeek en ging spelen met Crucell, en momenteel met BAM.
Om de laatste als (meest recente) voorbeeld te nemen:
van Herk kocht 10% van de aandelen BAM, is ongeveer 27 miljoen stuks, tussen 3,50 en 4 euro - zeg gemiddeld 3,75.
Op zijn aankoop steeg de koers naar ongeveer 5 euro, natuurlijk begeleid door nieuwe koersdoelen van de HH anaalisten: 6,50.
Op 5 euro gaat -ie langzaam maar zeker, zéér beheersd, dumpen naar 4 euro. Al zal hij naar 50 cent per aandeel winst pakket: da's tóch maar mooi 13,5 miljoen euro, en zéker meer, omdat-ie tussendoor de boel in iets mindere mate op en neer laat bewegen.
Uiteindelijk heeft-ie al z'n stukkies weer terug, mét een leuke winst, waarbij hij het optie-spel natuurlijk niet uit het oog verliest...
Zo gaat het in het groot met veel aandelen, want hoe zouden de Morgan Stanley's, de City Banks en in iets mindere mate de Aegon's en de ING's ánders aan hun winst moeten komen...???
Voor Piet Particulier is het de kunst de speel-aandelen waarmee het pyramidespel wordt gespeeld, eruit te vissen, genoeg stukjes aan te schaffen, en vervolgens de kruimels op te eten, die de Agnelli's, de Talpa's en de van Herk's van van tafel laten vallen.
En da's opgeteld bést de moeite waard, zo heb ik met Versatel, Crucell, BAM en ook Juventus mogen ervaren -:)
Het enige risico dat je hebt, is dat ze van speeltje veranderen, terwijl jij er nog in zit.
Maar meestal zijn ze vrij trouw; zij spelen het spel beheersd, hebben de tijd, en liever een x bedrag bij een laag blijvende koers, dus ook laag neerwaarts risico, dan bij een pieken-en-dalenkoers.
In het geval van Juventus valt met minimaal 100K aandelen leuk mee te spelen; daaronder is het aantal kruimels imo niet de moeite waard.