Dalende obligatiekoersen zijn niet het begin van een trendomkeer'
De recente stijging van de obligatierendementen is significant, maar het is niet het begin van een trendomkeer. Er is te weinig bewijs dat de structurele krachten die de rentes de laatste jaren omlaag brachten worden aangepakt. Dat schrijft Jan Lambregts, hoofd onderzoek financiële markten van Rabobank in een donderdag verschenen vooruitblik op de maand november.
De daling van de obligatiekoersen - die tegenovergesteld bewegen aan de rendementen - is volgens Rabobank te wijten aan vier oorzaken. De eerste reden is dat de daling van het Britse pond de inflatieverwachtingen voor het Verenigd Koninkrijk flink heeft opgeschroefd. Daardoor zijn Britse staatsobligaties een stuk minder aantrekkelijk geworden voor beleggers.
Inflatie
Een andere reden voor de oplopende rendementen is dat de inflatie binnenkort gaat oplopen vanwege de zogenaamde basiseffecten. In de tweede helft van 2015 daalde de olieprijs hard en dat gaat uit het cijfer lopen.
Ook zegt de analist van Rabobank dat de inflatieverwachtingen verder oplopen door de gesprekken die de leden van het oliekartel Opec en Rusland aan het voeren zijn over het beperken van de productie.
De laatste reden van de dalende obligatiekoersen - en dan met name van staatsobligaties met een lange looptijd - is dat verwacht wordt dat de Europese Centrale Bank (ECB) de zelfopgelegde grens van de depositorente zal laten vallen. Nu koopt de centrale bank alleen obligaties die hoger renderen dan die grens van -0,4%, maar om het opkoopprogramma succesvol te kunnen voortzetten is er meer aanbod nodig. Door die beperking op te heffen is de verwachting in de markt dat de ECB zich weer meer gaat richten op obligaties met kortere looptijden.
'Wereldwijd herstel loongroei nodig'
Maar meer dan een significante rimpeling is het niet, schrijft Lambregts. Hij ziet geen bewijs dat de structurele redenen voor de langjarige rentedalingen worden aangepakt. 'Voor een houdbaar herstel van de inflatieverwachtingen is een wereldwijd herstel van loongroei nodig. Dat is absoluut niet het beeld dat we nu zien', aldus de analist. Hij houdt vast aan zijn visie dat de wereld gevangen zit in een omgeving van lage groei, lage productiviteit en lage rentes, waar consumentenbestedingen worden gedrukt door baanonzekerheid en schrale loongroei. En waar bedrijven huiverig zijn om te investeren, vooral omdat financialisering (zich meer laten leiden door financiële markten) wordt aangemoedigd.