1. Over de partnerdeal met Gilead is al het nodige geschreven. Vriend en vijand zijn het erover eens dat financieel gezien de deal gunstig is voor Galapagos. Voor mij is het een fit van (intellectueel) gelijkgestemden, waarvan achteraf mogelijk blijkt dat die cruciaal is geweest voor de uiteindelijke ontwikkeling van Galapagos. Wat misschien niet iedereen zich realiseert, is de focus van beide bedrijven en hun terrein van expertise: beide zijn gespecialiseerd in ‘kleine moleculen’ (mw <900), iets wat eerder uitzondering dan regel is in biotech-land. Kleine moleculen laten zich als het ware modelleren op de tekentafel, wat met complexe eiwitten veel lastiger is.
2. Qua bedrijfscultuur is er een groot verschil tussen Gilead en de vorige partner AbbVie. Generalisaties zijn gevaarlijk, ik weet het, maar vaak hebben ze een kern van waarheid.
In AbbVie zie ik de cowboys uit het Middenwesten, met een zakelijke hardheid die de grenzen van het fatsoen snel overstijgt. Bereid om grote risico’s te nemen: denk aan het recente overnamebod op Pharmacyclics. Of door alle kaarten op het om Humira heen gebouwde, gekunstelde netwerk van octrooien te zetten. Of door ABT-494 in een geforceerd tempo door het klinische onderzoekstraject te persen. Soms ook door niet al te slim of zelfs erg doorzichtig opereren (waarom bijvoorbeeld in hemelsnaam 1,7% aandelen gekocht bij de Galapagos IPO op Nasdaq?).
Gilead wordt bevolkt door Californische intelligentsia. Met veel PhD’s in het management en een zeer grote financiële spankracht dankzij de superieure HCV-middelen Solvaldi en Harvoni, waartegen AbbVie’s Viekira Pak het aflegt. Met een CEO die kort geleden $10 miljard opzij gezet heeft voor acquisities, maar het aandurft om ‘kralen aan de ketting’ te rijgen in plaats van één grote overname te doen. In ‘mijn’ handboek M&A for dummies staat duidelijk aangegeven dat zo’n strategie weliswaar veel meer inspanning vereist, maar ook minder risicovol is en – vooral – vaak veel beter rendeert.
3. AbbVie als partner stond garant voor de best georganiseerde marketingmacht in de reumamarkt en voor een uitstekend relatienetwerk in de ziekenhuizen. Gilead daarentegen heeft geen track record op het gebied van reumamiddelen. Dat is natuurlijk een nadeel. De kunst is dat nadeel om te buigen via een slimme marketingstrategie. Gegeven het blockbuster-potentieel van filgotinib kan Gilead er bijvoorbeeld voor kiezen om - gegeven het uitstekende veiligheidsprofiel - het product primair in de pen van de huisartsen (family doctors, general practitioners) te krijgen. Anders gezegd, AbbVie’s Humira niet rechtstreeks in de ziekenhuizen aan te vallen, maar eerst een positie daarbuiten veroveren. Een diametraal andere aanpak is de aanval openen op Humira/ABT-494 in de ziekenhuizen en daarbij de prijs van filgotinib als wapen in te zetten (‘penetration pricing’). Dat laatste zou een heel verrassende tactiek zijn die Gilead naast veel sympathie (waar je niet rijk van wordt, maar die het bedrijf wel kan gebruiken!) veel afzetvolume oplevert. Wat men straks ook bedenkt, er zijn mogelijkheden te over om AbbVie’s reumamiddelen het leven zuur te maken, juist en vooral omdat AbbVie moet ‘blazen met meel in de mond’ (Humira’s positie beschermen, mede door ABT-494 het middel van de tweede keuze te laten zijn). Gilead is daarnaast in een venijnige octrooikwestie verwikkeld met AbbVie, genoeg munitie dus om AbbVie het leven zuur te maken.
4. Intussen weet de markt dat Gilead, met al zijn expertise in huis, tot de conclusie is gekomen dat filgotinib een best-of-class middel is. Daarnaast beschikt Gilead over een FDA Priority Review Voucher waarmee het registratieproces van de FDA aanmerkelijk versneld kan worden. Feit is ook dat Galapagos eind januari 2016 over een riante kaspositie beschikt, reden overigens voor veel beleggers om zenuwachtig te worden. Wanneer zo’n kas niet op korte termijn wordt omgezet in acquisities e.d. dreigt een overname, zo redeneert menigeen. Een teveel aan financiële opties is een voedingsbodem voor verkeerde en overhaaste investeringsbeslissingen, denken anderen weer.
Persoonlijk denk ik dat het zo’n vaart niet zal lopen omdat ik het bestuur van Galapagos de nodige wijsheid toedicht. Allereerst zijn de kasmiddelen ruimschoots toereikend voor de financiering van de operaties tot na de registratiedatum van filgotinib, wat een grote mate van onafhankelijkheid creëert. Anderzijds is de 15% deelneming van Gilead en het exclusieve licentierecht op filgotinib een puike bescherming tegen een vijandige overname zonder dat Galapagos compleet is overgeleverd aan het Amerikaanse bedrijf. Dat geeft rust.
5. Het overnemen van een andere biotech-onderneming of het inlicenseren van een veel belovend molecuul acht ik in dit stadium best riskant voor Galapagos vanwege alle onzekerheden die daarmee gepaard gaan. De kans is ook groot dat men zich misschien net iets te modieus op terreinen gaat bewegen die volop in de aandacht van analisten en beleggers staan. Zo wil iedereen op dit moment wel een immunotherapeutisch oncologie-preparaat. Soms is het verstandiger de minder gehypte therapiegebieden op te zoeken.
6. Wat ik wèl interessant zou vinden, is het inlicenseren van een klein molecuul van Gilead, waarbij Galapagos de preklinische en klinische ontwikkeling voor zijn rekening neemt. De omgekeerde wereld dus, waardoor er een zekere mate van gekruiste afhankelijkheid ontstaat en meer evenwicht in de zakelijke relatie tussen beide bedrijven. Als Gilead al een interessant molecuul wil afgeven dat nu nog op de plank ligt, dan zal dat zeker geen blindganger zijn.
7. Meer dan ooit zal de koersontwikkeling van het Galapagos-aandeel voor 2016 in het teken staan van een mogelijk gestage ‘newsflow’. Grote gebeurtenissen staan niet op de rol, ‘klein’ nieuws rondom de voortgang op het gebied van productontwikkeling des te meer: FITZROY II, de combo’s voor cystic fibrosis etc. Al met al toch nog genoeg input om de koers naar een flink hoger niveau te stuwen boven de niet-markt-conforme EUR 58 die Gilead betaalt voor zijn aandelen. Want dat de huidige koers maar zeer ten dele het potentieel en de actuele waarde van de pipeline van Galapagos weerspiegelt, staat voor mij vast.