Bent u geen belegger, dan denkt u bij de naam Galapagos ongetwijfeld aan een paradijselijke eilandengroep in de Stille Oceaan. 180 jaar geleden arriveerde Charles Darwin er met zijn Beagle. In de ongerepte natuur vond de Britse wetenschapper tal van dankbare illustraties van zijn bekende evolutietheorie.
Beleggers kennen Galapagos ook. Ongetwijfeld. Maar zij zullen allicht eerder denken aan de Mechelse biotechfirma met dezelfde naam. Die viert dit jaar zijn tiende verjaardag als beursgenoteerde onderneming. En in die beurscarrière had Galapagos nog niet zoveel laten zien. Tot dit jaar. Een succesvolle kapitaalverhoging en een bijkomende notering in de VS (Nasdaq) hielpen het aandeel stijgen tot bijna 60 euro. Dat is mooi als je weet dat je een jaar geleden hetzelfde aandeel nog kon kopen voor amper 10 euro.
Die verzesvoudiging van de aandelenkoers kwam er uiteraard niet zomaar. Daar hebben de 400 werknemers van Galapagos lang en hard voor moeten werken. Met succes! We mogen dan al in een klein land wonen, in biotech zijn we niet te onderschatten. Onze wetenschappers leveren dan ook een mooie bijdrage in de zoektocht naar nieuwe medicijnen voor allerlei kwalen en ziektes. Met succes! Bij Galapagos kwam dat succes er in de vorm van uitstekende resultaten voor filgotinib, een nieuw middel tegen reuma. De verwachtingen waren dan ook hoog gespannen.
Te hoog, misschien. Dat bleek toen Abbvie, de Amerikaanse partner van Galapagos, vorige vrijdag besliste om geen licentie te nemen op het nieuwe reumamiddel. Beleggers kregen een koude douche over zich heen. De koers daalde en bleef dalen. Gisterenmiddag zakte het aandeel even tot 31 euro. Daarmee was de koers op amper een week tijd gehalveerd. Het kan verkeren!
Is Galapagos nu waardeloos? Natuurlijk niet. De onderneming beschikt over een ruime voorraad cash van 400 miljoen euro en een potentieel medicijn om reuma te behandelen. De zoektocht naar een nieuwe partner is gestart en de onderneming zal wellicht nog veel goed werk verrichten in zijn vakgebied.
De koersval illustreert wel dat het heel snel kan gaan op de beurs. Enkele weken geleden vroegen journalisten zich nog luidop af wat Galapagos toch ging doen met die honderden miljoenen. Nu lijken beleggers zich enkel af te vragen hoe lang Galapagos nog zal blijven bestaan. Charles Darwin zou aan de studie van het ras ‘beleggers’ een vette kluif hebben. Hypernerveus, soms, vaak hebzuchtig, maar ook vaak angstig. De beurs is een zoo van emoties.
MEER OVER:
Pascal Paepen
Delen
Tweet
Google+
Mail
shares