Chicken. schreef op 28 januari 2016 19:28:
[...]
ik zal een persoonlijke ervaring delen (ik heb er meer dan 1, overigens). Dit is natuurlijk niet de norm, niet normaal, maar het gaf mij te denken.
Op een mooie vrijdag avond krijg ik pijn in mijn zij, rug, arm. Ik neem een aspririentje. Pijn blijft, komt en gaat. Om 4 uur 's nachts hou ik het niet meer, en ga ik dan toch maar naar de ER. Ik mag pas naar binnen nadat ik een stapel documenten heb ingevuld (wat ik weet te vermijden door luid te kreunen en de mevrouw achter de balie te vragen of ze wel helemaal goed bij d'r hoofd is. Mijn vrouw sust alles terwijlik lijd)
Eenmaal binnen wordt ik onderworpen aan een serie tests met allemaal afkortingen. MRI, SMP, QED, CDA, scan hier, scan daar, weet ik veel wat allemaal. Als laatste scannen ze iets, en zien galstenen.
Totaal prijskaartje voor 6 uur testen; $27,000
Ik ga twee dagen later naar mijn huisarts, vertel mijn symptomen en hij zegt: galsteen.
Dat kostte me $200.
Verde moest m'n galblaas eruit ($35,000). Na consult met een medische Hollandse vriend heb ik dat maar niet gedaan. Het gaat nu goed met me, dank u wel.
Mijn punt: ik denk dat de omvang van de gemiddelde amerikanen zeker bijdraagt aan meer ziektekosten, maar ik denk dat de drang van de amerikaanse medische stand om pillen , testen en procedures voor te schrijven en uit te voeren, en dat allemaal tegen nauwelijks gereguleerde tarieven een groot verschil maken tussen de kosten in de VS en de kosten in de beschaafde wereld. Vooral als je bedenkt dat ook de UK en grot delen van mainland Europe behoorlijk volvet zijn (35% in de VS, 25% in de UK, 22% in Duitsland, etc).
Maar goed, dit is mijn optiek. En ik ben geen expert.