Ik wil de tegenstelling, orde versus wanorde, graag nog even taalkundig analyseren aan de hand van een uitspraak van de wijsgeer Moellah Nasroeddin.
Zijn stelling:
“De maan is belangrijker dan de zon.
’s Nachts is het immers donker,
en hebben we de maan meer nodig dan overdag.”
In deze stelling wordt een absurditeit verkondigd met een dubbele bodem.
Het klinkt wijs maar, maar laat direct de afhankelijke tegenstellingen zien.
Hetzelfde ligt in alle definities van onze taal verscholen.
Als voorbeeld orde versus wanorde.
In deze vergelijking twee maal orde, en er tussen drie letters; w a n.
Hierin ligt dus de tegenstelling,…. Wan
De klank van deze drie letters; [wann] is in vele talen gerelateerd aan tijd en specifieke omstandigheden (wann when wanneer).
Kortom, chaos en orde hebben een directe relatie c.q. tegenstelling met elkaar middels de factor tijd en specifieke omstandigheden.
Dus orde (ofwel wanorde) is aanwezig binnen een bepaald tijdsbestek, en natuurlijk onder de voorwaarde van specifieke omstandigheden, en wordt afgewisseld door de tegenstelling wanneer tijd en/of omstandigheden wijzigen.
De positieve, dan wel negatieve waarde van orde of wanorde is niet van belang.
Dus zon en maan bewijzen niet méér dan elkaars bestaan, en er ze hebben een specifieke relatie met elkaar.
Orde versus wanorde is dus niet meer / minder dan een waarschijnlijke tegenstelling.
En de waarde van ons oordeel wordt bepaald onder invloed van tijd en bijzondere omstandigheden.