Dokter Bob schreef op 28 januari 2018 15:41:
[...]
Ik blijf volhouden dat we eea in het perspectief van toen moeten zien. Gilead werd uitgenodigd in het gat te stappen dat Abbvie geopend had. Er was mi geen sprake van een lange en open relatie tussen Gilead en Galapagos. Was gewoon een opportunity driven moment van beide kanten. Wie heeft wat te bieden aan de ander.
Dus Gilead zegt prima, laten we jullie overnemen. Nou zegt Onno, ik blijf liever zelfstandig. Ook goed zegt Gilead dan geef ons de rechten op Filgotinib maar. Iedereen blij.
Dan klopt het verhaal dat Gilead Galapagos toen al wel over wilde nemen de facto wel; een verhaal wat we overigens alleen uit Onno's mond vernomen hebben, nooit van Gilead.
De standstill werd uiteindelijk onderhandeld op 2 jaar doordat Onno langer wilde en Gilead korter.
Waarom 2 en geen 3 bijvoorbeeld? Omdat 3 wel erg kort tegen goedkeuring van Filgotinib aan komt te zitten. Bovendien kan op deze manier even de gekte en verwachtingen over een overname uit de markt wegebben, wat de overnameprijs vanuit het perspectief van Gilead goed doet.
Verder is er in mijn idee genoeg gebeurd in de tussenliggende periode waardoor beide partijen in zijn gaan zien dat, althans voorlopig, dit niet eens zo'n gekke situatie is. Big Pharma heeft het downside risico afgedekt en wil best wachten en wat meer betalen en Galapagos heeft de tijd om aan de volgende stap in de ontwikkeling van een all-in firma, inclusief eigen, niet gepartnerde producten en een eigen sales force te werken.
En blijf ik volhouden dat een overname daardoor ook steeds minder logisch wordt en dat Filgotinib en alles waar Gilead nog meer in geinteresseerd is uiteindelijk gewoon verkocht wordt tegen een goede prijs met kleine discount om de rest van de niet-gepartnerde programma's, inclusief de nog te ontwikkelen targets te financieren.
Ieder gaat daarna zijn eigen weg en we leven allen nog een lang, gelukkig en verrijkt leven.