Het wordt hier nog een aardig discussieforum en wat voor postings wel niet! Fantastisch.
Ik begin met een antwoord te geven op BDB en ga daarna maar weer eens in een echte discussie, want gelukkig kan er in deze draad gediscussieerd worden, zonder meteen de schrijver te verketteren.
BDB, een uitvoerig antwoord aan jou kost mij uren, maar ik zal het proberen samen te vatten: Ik ben rechtser en ultra-liberaler dan Wiegel geworden, omdat ik in ruim 40 jaar huisartsenpraktijk heb gezien, maar vooral ervaren dat onze generatie van onze maatschappij, IN MIJN OGEN, een zeer verpamperde, luie, lamlendige, hangmatmaatschappij heeft gemaakt. Dit hebben zij kunnen creëren door ( het aardgas! ) en democratie, waarbij de grootste sinterklaas, degene die met de tofste maatregelen kwam op gebied van arbeid, vakanties, vervoer, huisvesting, medische zorg de allermeeste stemmen kreeg.
Hoe meer sinterklaas, hoe meer stemmen en ondertussen hoe hoger de schulden, maar dat is voor onze kinderen en ondertussen hadden de sinterklazen toch een mooie politieke loopbaan. Het aantal uitkeringsafhankelijken nam ieder jaar toen, evenals de kosten daarvoor.
Decennia -lang heb ik ervaren dat moeilijke, lastige, vervelende besluiten vermeden werden omdat de kiezer daar niks van wilde horen en de politicus niet zijn electorale doodvonnis tekende door daar nu toch eens op in te gaan. Voor mij sinds jaren het enorme grote nadeel, manco van democratie.
Kortom: Links is voor mij: De veel te ver doorgedreven verzorgingsmaatschappij en nooit appellerend aan EIGEN verantwoordelijkheid bij huisvesting, gezondheid, werk, vervoer. Nooit en te nimmer, maar weer een leger welzijnswerkers erop zetten.
Dan jouw voorbeeld en vraag: Ik heb begrip voor die controle van de inname van die peperdure medicijnen. Waarom? Omdat er heel gemakkelijk mee gefraudeerd kan worden. Uitleg: Ik heb in mijn artsenpraktijk diverse keren heftige ruzies gehad, éénmaal met werkelijk fysieke gevolgen als Oost-Europeanen met een waslijst aan medicijnen de praktijk binnenstapten en van mij eisten dat ik die medicijnen op hun naam voorschreef. Zelfs éénmaal een eis tot zeer duur gespecialiseerd medisch onderzoek, maar let op, NIET de naam erop voor wie! Soms gaat de bedreiging binnen de medische wereld heel ver en ik zou het nooit geloofd hebben als ik het zelf niet twee keer had meegemaakt. Dus: Flinke controle op peperdure behandelingen: Prima, want hoe duurder de medicijnen des te aantrekkelijker wordt de fraude daarin. Vergelijk het met belastingtarieven: Hoe hoger de belasting, des te interessanter en lucratiever het wordt dat te omzeilen/ontduiken. Straks kom ik nog even terug bij Opus!
Peter