'Die postings zijn een pracht voorbeeld van gruwelijke verwennerij afgelopen 40 jaar'
Nouwww Peter, even voor mijzelf sprekend: ik behoor tot de kategorie die bepaald niet gruwelijk is verwend door Vadertje Financiële Staat: betalen, betalen, betalen...
En nu ik 'aan de beurt' denk te zijn, geeft diezelfde staat veel minder thuis, dat mij steeds voor ogen is gehouden...
Dáár zit bij velen de pijn en de boosheid!
De over het algemeen toch wel vanzelfsprekende solidariteit van jongeren met ouderen, in de verwachting dat door de politiek bij een generatiewisseling dezelfde solidariteit betracht zou gaan worden, blijkt een misrekening te zijn: het is mode om ouderen in het verdomhoekje te zetten, daarbij misbruik makend van het valse 'Zwitserleven-pensioen'beeld.
Rutte en met name ook Pechtold doen, alsof iedere 70 plusser dagelijks 100 km wielrent in de bergen - nou, ik kan je verzekeren, dat dat beeld zo vals is, als het maar vals kan zijn!
En je, heb je van je hobby je baan gemaakt: dán is werken leuk, én een groot goed - maar dit is slechts weggelegd voor een kleine groep: de massa is blij, er (eindelijk) uit te kunnen stappen.
Jongere oud-collega's van mij, die nog actief zijn, zijn unaniem in hun mening, dat ik niet naar m'n vroegere baan terug hoef te verlangen: de sfeer is ingrijpend veranderd, humor, menselijkheid en begrip raken meer en meer op de achtergrond, leuke dingen (jaarlijks feestje, family day, paashaas, bloemetje met verjaardag, kerstpakket etc.) allemaal wegbezuinigd, intensieve controles, protocollen, gedragsregels: overléven is het parool geworden...
Eén miljoen antidepressivaslikkers in Nederland...
Ergo: werken als 'hoogste goed in het leven' is slechts weggelegd voor een kleine groep!
En jazeker: de massa kan het zich aanrekenen, zo goed van vertrouwen te zijn geweest, en onvoldoende voor een eigen appeltje voor de dorst te hebben gezorgd.
Die massa komt van een koude kermis thuis...